Almelose ere-divisieclub heroverweegt een eerder besluit en zet sterspeler alsnog tot het einde van het voetbalseizoen buiten de wedstrijdselectie.
Het is gezellig. Ray heeft het naar zijn zin op de nieuwjaarsborrel bij de ouders van zijn
vriendin in Breda. Samen met Jordy, een
vriend, collega ook, geniet hij daar van het lekkere eten en drinken. Beetje
dansen; beetje lachen. Eigenlijk zou hij
moeten stoppen met drinken. Ray moet nog heel eind rijden straks. Naar Almelo.
Daar werken Jordy en hij als profvoetballer. Ze wonen daar ook. Ze nemen er allebei toch nog een, hoewel Ray
weet dat Jordy niet kan rijden. ‘De laatste,’ zeggen ze in koor. Maar daar blijft het niet bij. Het is veel te
gezellig. Ze blijven zuipen. Ray stapt onbewust over een denkbeeldige lijn waar
geen waarschuwingen meer tot hem doordringen.
Bij Jordy al helemaal niet. Die heeft alleen oog voor de dames en … het bier.
Om circa twee uur in de nacht vertrekt het tweetal richting Almelo. Ray’s
vriendin doet nog, tevergeefs, een poging hem het rijden te verbieden. Bij
Jordy komt het niet op zijn vriend ervan te weerhouden om achter het stuur te kruipen.
Hij is te veel in de lorum.
Ray geeft meteen flink gas. Hij wil het niet te laat maken.
Om vier uur, uiterlijk half vijf wil hij thuis zijn. Hij rijdt gemiddeld 160. Het is rustig op de
weg. Luistert naar lekkere rap van onder
andere Josylvio en Ronnie Flex. Jordy
ligt al snel ongegeneerd te snurken. Ray
heeft in zijn jaszakken nog twee blikjes
bier zitten. Gauw nog mee gesnaaid van het feestje. Het valt om de donder niet mee om al sturend
een blikje bier open te trekken. Uiteindelijk lukt het hem wel. Hij knoeit bier over zijn stuur en op zijn broek. Ze zijn
inmiddels in de buurt van Amersfoort. Achter hem wordt getoeterd … hij reageert
niet … nòg eens getoeter .. shit … hij rijdt half op de eerste, half op de
tweede baan ... hij corrigeert ...
probeert te corrigeren … komt terecht op
de vluchtstrook … stuurt weer snel bij
naar de eerste baan. Neemt nog een paar
slokjes. Giet dan een plens bier over Jordy’s kruis. Die veert verschrikt op: ’Fuck
… fuck!’ Ray lacht zich kapot: ‘Geintje!’.
Wat Ray niet ziet is dat hij in volle vaart op een voorligger afstevent, een personenauto. Een
afschuwelijke klap. De motor van Ray’s auto
slaat af. Zijn voorruit ligt aan diggelen. De voorligger staat nu dwars
op vluchtstrook. Hij hoort gegil. Jordy is buiten westen. Met zijn kop tegen
het dashboard geknald … autogordel niet om gedaan. Ray heeft geluk gehad dat hij
zijn gordel goed om had. Mankeert niks. Hij gaat kijken bij de andere auto.
De personenauto ligt
van achteren helemaal in de kreukels. De bestuurder is een vrouw, de
moeder van een klein kind. Ze zit op de bestuurdersstoel; haar benen
buitenboord. Het kind houdt ze tegen zich aan. Ze ondersteunt zijn
hoofdje. Ze is ontroostbaar. Het kind leeft niet meer. Ray, met zijn
dronken kop, is radeloos.
Ray moet blazen: 0,7 promille. Duidelijk te veel. Dat weet
hij ook wel. Ray en Jordy, die inmiddels bij kennis is, moeten mee naar het
politiebureau. Jordy gaat vanzelf vrijuit, hoewel hij een promillage heeft van
0,9.
In de daarop volgende dagen meldt de landelijke pers dat een
profvoetballer uit Almelo een ongeluk heeft veroorzaakt, waarbij een 4 jarige
jongen om het leven is gekomen. De
bestuurder van de auto was onder invloed. De voetbalclub heeft de familie excuses aangeboden. Die van Ray zijn niet
welkom.
De voetbalclub zet Ray drie weken
in de luwte. Dan hij mag afgelopen weekend weer meespelen met zijn team. Hij is een belangrijke speler voor de Almelose
vereniging. Logisch dat die club hem laat spelen. Deze eerste wedstrijd was in
Nijmegen tegen NEC, zonder publiek. Hoe zal het publiek Ray straks gaan ontvangen?
Dat zal ongetwijfeld met gefluit en scheldkanonnades gepaard gaan. De dood van
de 4 jarige jongen zal Ray blijven aankleven.
De voetbalclub zou er beter aan doen Ray met onmiddellijke
ingang te ontslaan, zodat de ouders van het kind en de toeschouwers in Nederland niet meer met hem geconfronteerd worden. Hij zelf kan dan, nadat hij gestraft is, gaan
spelen voor een voetbalclub in een ver buitenland, waar niemand ooit van Ray
gehoord heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten