EEN BEETJE LEUKER

Één hoeraatje voor Rinus en Tini! Van de honderdvijftig mensen die in onze flat wonen zijn er maar twee die er echt wat aan doen om het hier een beetje leuker te maken: Rinus en Tini.  De eerste twee jaar dat ik hier woon gebeurt er helemaal niks. Dan komen, vanuit het niets, Rinus en Tini ineens actie. Zonder  ook maar iets aan mij te vragen beginnen ze tegels te lichten voor twee geveltuintjes langs de flat. Twee strookjes van elk 10 meter bij 40 centimeter. Allerlei bloemen, planten, struiken en zelfs boompjes worden geplant. Zelfs een Elstar appelboom. Elstar! Mijn lievelingsappel nog wel. Het is natuurlijk niet zo dat die twee al dat groen en aarde  uit eigen zak betalen. Neen, daar voor kunnen ze een beroep doen op de gemeentelijke  Opzoomer subsidie.

Zo’n  geveltuintje maken is één maar het moet ook onderhouden worden. Snoeien. Water geven. Vooral in de zomer is dat nogal intensief. Ze hebben geen aansluiting voor een tuinslang dus moeten ze met gieters werken.  In die droge, hete zomer van twee jaar terug kunnen ze het niet meer aan; het water geven. Dan bied ik maar aan om ze daar een tijdje mee te helpen. Daar zijn ze heel blij mee.

Ze zijn ook wel eens niet zo blij. Vooral met buren die zo onbeschoft zijn om hun hond in de geveltuintjes te laten schijten of pissen.  Ze hebben nooit kunnen achterhalen welke hondenbezitters dat zijn. Dat is maar goed ook,  want met Rinus kan je beter geen ruzie krijgen (5^e dan karate). Met Tini trouwens ook niet want die heeft een vlijmscherpe tong (5^e dan tongen). Er zijn ook regelmatig beschonken voorbijgangers, die uit balorigheid plantjes lopen te vertrappen.

Rinus en Tini willen het niet alleen langs de gevel leuker maken maar ook binnen. De hal van de flat wordt door het duo opgepimpt met grote planten: een  gatenplant, een vingerplant, een ficus en vele kleine hangplantjes. Ze zetten er wat redelijk uitziende afdankertjes neer:  wat stoelen en een salontafel. Ook een boekenkastje waar bewoners de boeken en tijdschriften, die ze kwijt willen, in kunnen zetten. Misschien dat andere bewoners er nog belangstelling voor hebben.  

Maar dan grijpt de huisbaas in. Die planten en dat boekenkastje mag  dan nog wel maar die meubeltjes en die salontafel moeten er uit. ‘Dan kan de hal niet meer goed schoongemaakt worden,’ is het argument van de huisbaas. Rinus vindt het maar muggenziften. Tini ook trouwens.  Ikzelf  kan het wel met de huisbaas eens zijn. Het wordt toch een beetje een bijeengeraapt zooitje zo.

Dat is nog niet alles wat Rinus en Tini doen. Ze maken ook de groenstrook schoon tussen de basisschool, die nu gesloopt wordt, en onze flat. Week in week grijpen ze al het zwerfvuil uit de struiken daar. Er komt me toch een hoeveelheid vuil uit. Niet te geloven. Elke week een grote vuilnisbakzak.

Zij doen dat allemaal belangeloos voor ons. Nog een hoeraatje voor Rinus en Tini.