COLLEGA

 

Net als familie, zoek je ook collega’s meestal niet zelf uit. De stem van Leo vult met gemak het hele verzorgingshuis Avondlucht. Hij is daar kassier. Alle deuren van de andere kantoorruimtes worden gesloten als Leo aan het vertellen gaat. Mijn ogen, oren en gelaat trillen bij elke kleine anekdote. Ook bewoners van het tehuis weten inmiddels, dat de deuren dicht moeten, ter wille van de rust. Ik kan er niet bij werken maar zeg er niks van. Waarom niet? Pure lafheid.

Ik heb zo ontzettend veel te doen. Leo heeft het blijkbaar minder druk, want hij vindt het nodig om allerlei invallen mijn richting op te knallen. Over zijn nieuwe huis. Over een nieuwe collega. Over de nieuwe baan van een oud lid van de ondernemingsraad. Over de dommigheden van de ING met de betaalafschriften. Over hoe het de verkeerde kant op gaat met onze werkgever. Over waarom dingen bij ons niet kloppen. Over collega’s die het ontbreekt aan teamspirit en niet willen overwerken als het werk af moet maar nog niet af is. Over zijn vrouw, die kanker heeft gehad. Over dat hij gestopt is met roken. Over dat hij in de Gelredome naar Sting is geweest en hoe kut dat was. Over hoe geweldig Normaal in Ahoy was. Over zijn vrouw die, nadat ze de kanker overwon bij SuperdeBoer is gaan werken Over klanten die erg hechten aan caissières.  Over de tennisvereniging waarvan hij penningmeester is.

Tsja, ik heb het zó vreselijk druk èn ik kan niet werken bij het getetter van Leo. En ik, laffaard die ik ben, zeg er niks van. Leo heeft kleine, platte, vette oogjes, die tamelijk ver uit elkaar staan. Zijn bek is breed. Zijn hoofd loopt van smal van boven, tot breed van onderen, daar, waar die brede bek zit dus. Zijn dunne zwarte haar heeft hij strak achterover gekamd en blijft, dankzij de gel, spiegelglad zitten. Om de vijf minuten gooit hij een ademfrisje achter in zijn keel. Zijn bek trekt hij wijd open zoals een nijlpaard zijn muil opent, wanneer er een heel gesneden brood in zijn richting geslingerd wordt. Als Laura en Paulien er zijn, werpt Leo ze vette blikken toe….kleedt de meisjes met zijn ogen uit. Is er een jonge dame de buurt, dan dimt hij zijn geluid………vandaag is er helaas geen jonge dame in de buurt. Er vloeit dan waarschijnlijk energie naar andere delen van zijn lichaam.

Ik mag hem wel. Maar …och….mijn arme, arme hoofd….. en wat had ik allemaal niet kunnen doen vandaag, als Leo er niet geweest was.