FABELACHTIG

Vandaag ben ik in Amsterdam, sorry Rotterdammers, ik kom er niet graag maar ik kon het even niet laten.  Gelukkig heb ik nog een ‘vrij reizen’ van de NS dus het reizen kost me niks. Ik ga samen met mijn buurman Bert, die toevallig ook vrij reizen heeft.

De aanleiding om naar die stad te gaan is een propaganda-event van de Vriendenloterij, waar ik maandelijks aan mee doe voor 14 euro per maand  en waar ik tot op heden niet meer dan een aantal fopprijzen heb gewonnen zoals een sleutelhanger, een kaasschaaf, een theezeefje en een afwasborstel.  Het event is in het Olympisch Stadion. Ik mag als deelnemer aan de Vriendenloterij iemand  meenemen om te genieten van een paar volkszangers zoals André Hazes jr., Frans Duits en Douwe Kroeze en van een fop-voetbalwedstrijd tussen het tweede elftal van een Amsterdamse amateurclub en een elftal van ex-prof voetballers.  Ik neem Bert dus mee. We maken als toeschouwers  kans op het winnen van een cabriolet en allerlei ‘leuke prijsjes’  als voetballen, rackets, shuttles etc.  Dit alles onder de rare noemer: ‘De wedstrijd van je leven.’  Het geheel was uitgesproken kut! Behalve de gratis consumpties: een blikje fanta orange en een broodje gezond.  Alleen dààrvoor zou ik natuurlijk never nooit naar Amsterdam zijn gegaan.

Maar wel hierom:  een paar weken eerder lees ik in de krant dat in een soort van museum in die stad, genaamd: ’Fabrique des Lumières’  een prachtige, overweldigende  presentatie te ervaren zou zijn van het werk van de kunstenaars Friedensreich Hundertwasser  (1928 – 2000) en de eigenlijk nog veel virtuozere Oostenrijkse kunstenaar Gustav Klimt  (1862 – 1918). De presentatie alléén al, van werk van deze twee mannen is een ware belevenis. Maar zoals hun werk in de  ‘Fabrique …’ gepresenteerd wordt is haast overweldigend, fabelachtig te noemen. De ‘ervaring’ is te beleven in een grote oude fabriekshal van de voormalige 19e-eeuwse gasfabriek.  In de grote industriële ruimte met muren tot 17 meter hoog zijn werken te ervaren van klassieke, moderne en hedendaagse kunstenaars.  In die ruimte wordt  met geavanceerde technologie nu het werk van Klimt en Hundertwasser door talloze projectoren leven gebracht.    

Samen met tientallen andere bezoekers in de hal dompelen we ons onder  in de duizelingwekkende geprojecteerde kleurenrijdom en de prachtige begeleidende muziek. De beleving van de bezoekers is hier ook heel bijzonder. Wordt in een doorsnee-museum rondgelopen en naar de kunstwerken gekeken, hier in de ‘Fabrique …’, word je deel van die kunst  en geniet je er van zittend tegen wanden en op bankjes, leunend op tafeltjes en tegen muren en liggend op de vloer.

Na deze geweldige ervaring mogen we die stad godzijdank weer verlaten. De tram breng ons naar het Centraal station van die stad.  De treinreis naar Rotterdam duurt aanmerkelijk langer  omdat er in die stad nog een ‘calamiteit’  heeft plaatsgevonden op het spoor. De politie verboedt de machinist om door te rijden.  Dan weten we wel weer hoe laat het is.

Helaas zijn we daardoor pas een half uur later weer in 010.