Vandaag moet ik opeens denken aan een verhaal dat ik van iemand hoorde. Het verhaal kwam van een vrouw, een oud, lelijk vrouwtje, dat weet ik nog wel. Wie precies kan ik me niet herinneren. Laten we haar voor het gemak Petra noemen. Gek genoeg kan ik me ook het exacte verhaal niet meer herinneren. Wat ik wel zeker weet is dat het verhaal de volgende componenten bevat: Holland Amerika lijn (HAL), Hotel New York, twee Engelse mannen, een beurt, een taxi en een hoer. Het verhaal gaat ongeveer zo:
Op een van de cruiseschepen van de Holland Amerika lijn, de
Statendam, ontmoet de dan ‘niet zo mooie,
tamelijk jonge vrouw’, een stel Engelse vrienden, laten we hen eveneens voor
het gemak Tim en Tony noemen. De vrouw werkt op het schip als gastvrouw. Ze
staat onder haar collega’s bekend als mannengek. Ze pakt, wat mannen betreft,
eigenlijk alles wat ze pakken kan. Geen vreemd verschijnsel bij een ‘niet zo
aantrekkelijke vrouw’. Mannen, al dan niet knap, doen in feite precies hetzelfde naar vrouwen
toe, als ze geil zijn. Deze gastvrouw zorgt er wel voor dat ze nooit wat tekort
komt. Het moet gezegd: zij is onverzadigbaar. Ook Tim en Tony laten zich haar vleselijke
lusten danig wel gevallen.
Tim en Tony gaan met
de Statendam in drie weken tijd heen en weer, van Rotterdam naar New York. Ze
komen uit het Engelse Newcastle. Het zijn fanatieke honkballiefhebbers.
Baseball noemen ze die sport in de USA. Vreemd genoeg is honkbal in Engeland
he-le-maal niet populair. In Engeland tellen eigenlijk alleen cricket en
voetbal, in omgekeerde volgorde dan. De vrienden willen dit jaar de
kampioenswedstrijd zien tussen de New York Yankees en de Atlanta Braves. De Yankees zijn al 27 keer kampioen geweest
van de USA. De Atlanta Braves pas 4
keer. Toevallig wel de laatste vier jaar. Voor Tim en Tony hoeft dat geen vijfde
keer te worden. Ze zijn namelijk hartstochtelijk fan van de New York Yankees.
Ze réízen zelfs in het tenue van hun favorieten: petje, t-shirt, lange sportbroek, kousen en
schoenen. Ook hebben ze een bal, een honkbalknuppel
en honkbalhandschoenen meegenomen. In de
gangpaden van het cruiseschip staan ze af en toe een balletje te gooien ... dat
is wel oppassen, want zo’n balletje is loeizwaar. Ze zijn zo verstandig om op
de boot de honkbalknuppel niet te gebruiken. Dat zou alleen maar brokken
geven.
In New York geeft Petra aan, dat ze ook mee gaat naar de
match. Op de zwarte markt heeft ze een peperduur
kaartje gekocht. Eerst wilde niet zeggen hoeveel ze ervoor heeft moeten
neertellen. Later kwam het er uit: maar
liefst zevenhonderdvijftig dollar. Het is veel geld, maar tóch nog niet zo
makkelijk om aan die kaartjes te kómen. Tja, als gastvrouw bij de HAL heeft ze
zo haar internationale contacten.
Met zijn drieën, Petra heeft zich tussen Tim en Tony in gewurmd,
genieten ze van de wedstrijd. Aan Petra is het duidelijk af te zien, dat ze
geen bal verstand heeft van deze sport. Onophoudelijk zit ze te springen, te gillen en te juichen. Herhaaldelijk
valt ze de jongens uit enthousiaste onwetendheid om hun nek. Tim en Tony worden
er horendol van. Uiteindelijk winnen de New York Yankees hun achtentwintigste
titel. Dolgelukkig zijn de jongens daarmee.
Het is al tegen middernacht als de Statendam weer in
Rotterdam aanmeert. Het is vooral voor Petra een duur reisje geworden.
Desondanks nodigt ze, ten afscheid, de boys uit samen, op haar kosten, nog wat te eten in Hotel New York. Dat is het hotel
waar de jongens overnachten, voordat ze vroeg in de ochtend weer terug reizen
naar Newcastle. Het eten (en de wijntjes)
smaken verrukkelijk. Hotel New York heeft een uitstekende keuken. Petra
betaalt. Iedereen blij … totdat zij merkt dat ze dan helemaal blut is: geen
cash meer heeft, geen saldo meer op haar
bankpasje. Dus ook geen geld meer om de taxi naar huis te betalen.
Vijftig euro heeft ze minstens nodig om thuis te komen. In
Crooswijk. De maatjes zijn niet te beroerd om haar ieder vijfentwintig euro geven
maar … daar moet wel wat tegenover staan, vinden ze allebei. Voor dàt geld is
Petra wel bereid om, op hun kamer in
Hotel New York, eerst Tony en vervolgens Tim een beurt te geven.
‘Toen heb ik me echt een hoer gevoeld,’ verzucht Petra, het
inmiddels oude, lelijke wijfie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten