Mijn eerste activiteit vandaag is: naar de fitnessclub. Er is weer een lid bijgekomen. Een vrouw. Ellie. De fitnessclub bestaat nu uit vier vrouwen en één man. Ik dus. Waar ik ook bij ga, overal zijn mannen ver in de minderheid. De jokerclub: 11 vrouwen en ik. De wandelclub: 9 vrouwen en twee mannen: Bart en ik. Het koor: 31 vrouwen en ook hier maar twee mannen: Frans en ik. Bij Klup, een organisatie voor alleengaanden, waar leden zelf activiteiten organiseren, is de man/vrouw verdeling al niet anders: de verhouding op een bootreisje onlangs was: 17 vrouwen en twee mannen.
Hoe zou dat nou komen? Waarom komen die mannen niet lekker
meezingen, meelopen, mee kaarten, mee
fitnessen en mee varen. Oké, niet aan èlke vrouw hoeft een màn vast te zitten,
natuurlijk. Sommige vrouwen zijn verstokte vrijgezellen. Er zullen vrouwen zijn
wier partner overleden is. Mannen overlijden nu eenmaal op jongere leeftijd dan vrouwen. Vooral in de
seniorencategorie is er sprake van een aanmerkelijk vrouwenoverschot. Door een
echtscheiding kan een vrouw ook alleen komen te staan. Desondanks verklaart dat nog niet de grote
absentie van mannen bij de genoemde bezigheden. Wat voeren die kerels uit als
de vrouwen aan de wandel zijn?
Dóén ze überhaupt wel wat? Slaakt hij misschien een zucht
van verlichting, omdat hij dan eindelijk eens even helemaal alleen is en dingen
kan doen waar zijn vrouw of vriendin niks van hoeft te weten? Een cd van Bob
Dylan of de Rolling Stones afspelen. Meebrullen, zo hard als het maar kan.
Onderuitgezakt op de bank, de voeten op de salontafel en kijken naar de 99e
herhaling op tv van de WK-voetbalfinale 1974. Jezelf trakteren op een extra borreltje.
Met een minnares een bioscoopje pikken . Of, nu je toch alleen bent, trek je je
eens lekker af op een pikante video of foto van een fijne pornosite.
Zo extréém is natuurlijk niet persé nodig, want de man kan
ook gewoon een kruiswoordpuzzel oplossen. Met een vriend gaan biljarten,
fietsen of dammen. Huishoudelijke klusjes doen: stofzuigen, ramen zemen enzo ...
daar zouden de dames zeer zeker mee in hun sas zijn.
Maar het is absoluut niet zo dat vrouwen het leuk vinden,
die schaarste aan mannen. Integendeel: ze vinden het juist jammer dat mannen geen
storm lopen voor die activiteiten. Dat komt ongetwijfeld door het verschil in
waardering voor small talks. Small talks,
dat zijn de pretentieloze gesprekjes die je zo hebt met elkaar. ‘Praten over
koetjes en kalfjes’, wordt dat ook wel genoemd. Vrouwen zijn daar dol op.
Mannen niet zo. Ze kùnnen het ook niet zo goed. Ik ook niet, eerlijk gezegd.
Inmiddels zijn die twee mannen in de groep er wel aan gewend.
Het gebabbel van de dames is eindeloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten