donderdag 11 maart 2010

Doof

Ellie kwam vorig jaar terug van de wintersport met gescheurde enkels. Zij werkte toen net bij Verkoop. (Pindarotsjes). Een goedlachse dame; hoewel die lach niet door iedereen zo aangenaam beoordeeld wordt. Ik herinner me Tanja Vlak nog: ‘die smerige rotte lach op haar bek sla ik er vandaag of morgen nog eens af.’ Tanja mag haar gelijk al niet. Ellie is drs. Afgestudeerd psychologe. Het werk dat ze nu doet, verkoopmanager pindarotsjes, beoordeel ik als beneden haar niveau. Vindt ze niet erg.
Ze pakt de moeilijkere dingen die zich aandienen wel op. Eerlijk zegt ze, dat ze wel op niveau heeft gewerkt maar toen in de problemen is gekomen.
Ze pakt de taken van haar funktie fris en doortastend op. Problemen gaat ze niet uit de weg: te laat komen….te vroeg weggaan …. de radio die te hard staat….het ridicule idee van de verjaardagsenveloppe….Samen met collega’s en leidinggevende probeert ze nieuwe wegen te ontdekken om moeilijkheden te overwinnen…..en natuurlijk zoveel mogelijk pindarotsjes te verkopen. Zo krijgt ieder personeelslid maandelijks vier zakjes rotsjes mee. Een om zelf op te peuzelen en drie om weg te geven.
Terwijl ik dit schrijf, krijg ik opeens een piepend geluid in mijn rechteroor en kort daarop hoor ik rechts bijna niks meer. Het gevolg van het gebruik van de mp3-speler? Of zit er in de pc iets dat een raar geluid maakt, dat laatste denk ik overigens niet, want ook in de woonkamer heb ik er last van. Het zal toch niet echt waar zijn, dat je van masturberen doof wordt. Valt dan eigenlijk nog mee, achtenveertig jaar masturberen en dan pas aan een oor doof.
Tsja…….. Ellie…..ze gaat volgende week weer op wintersport en vanmorgen zeg ik haar: ‘wees voorzichtig, deze keer, hè’. Ik bedoel haar enkels. Zij reageert alsof ik het heb over voorzichtigheid in het verkeer. ‘O,’ lacht ze,’je bedoelt natuurlijk mijn enkels. Nou ik heb een paar nieuwe sneeuwstampers gekocht, die geven mijn voeten genoeg stevigheid.’
Mijn naaste collega Sil en ik gaan binnenkort de huidige werkruimte verlaten Ellie gaat op haar plaats zitten. Dat is voor haar het prettigst. Kan ze haar hoofd naar rechts draaien als mensen de kantoorruimte binnen komen voor een gesprek met haar. Ze denkt over alles na. Ze heeft Sil vriendelijk gevraagd, voorgesteld of ze daar mag gaan zitten, zegt ze nog.
Ellie is dik. ´Dat zijn de genen,´ zegt ze. Na oud en nieuwe komt ze terug met een opgeblazen kop en twee onderkinnen. Minstens drie kerstkransen en een goed gevulde kalkoen, denk ik zo maar. Ze is tamelijk klein en proppig. Bijna even breed als ze hoog is. Ze heeft lang geblondeerd haar (van origine is ze donker).Als ze haar haar opsteekt heeft ze een duidelijk, open leuk hoofd. Die ogen zijn zo ondeugend, lacherig. Dat opgestoken haar, ja, dat staat nog het beste bij haar.
Gelukkig! Nu hoor ik weer op rechts.
Ik denk dat ik het moeilijk vind om met Ellie samen te zijn, ergens te eten, film kijken……..ligt vast aan mij…….wandelingetje moet toch wel kunnen…...
Wil te veel….ben denk ik te gespannen om gewoon rustig met haar te kunnen zijn.
Ik ben samen met haar en op dat zelfde moment wil ik eigenlijk niks anders meer dan alleen zijn.
Dat had ik ook met Henny, een oude vriendin, ‘dat komt omdat je eigenlijk met me naar bed wilt,’ zei ze dan , ‘daarom ben je zo gespannen, eikel!’. Ja, Henny nam nooit een blad voor haar mond.
´Jij bent mijn type helemaal niet´, loog ik, ´ en ik hoef niet zo nodig met jou naar bed,’ loog ik wederom, want welke vent loopt nou weg voor een lekkere wip met een leuk wijf….en dat was Henny beslist.
Geldt ook voor Ellie trouwens; dik, maar leuk en slim ook.
Ik vrees eerder niet interessant genoeg te zijn voor zo’n slimme vrouw als Ellie. Dezelfde angst die ik aanvankelijk voelde in de omgang met Carola, mijn huidige partner. Angst dat gesprekken snel zouden doodslaan. Nergens over weet te beginnen. Gesprekken slaan dood en ik sla dicht.
Saaie bange man.
Geruime tijd speelden Ellie en Henny hoofdrollen in masturbatie fantasieën van die saaie bange man.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten