BRIEF UIT DE HEMEL

 Ik dacht, laat ik ter gelegenheid van moederdag eens wat van me laten horen. Uit de hemel natuurlijk; dat hadden jullie toch wel gedacht, hè. Het is al weer jaren geleden dat ik jullie verliet maar ik ben jullie nooit vergeten. Hoe kan het ook anders: elke moederdag kreeg ik van jullie de allermooiste bosjes fresia’s. Mijn lievelingsbloemen.

Er gaat geen dag voorbij of ik ben weer even bij jullie allemaal langs geweest. Daar merken jullie niks van. Dat hoeft ook niet. Dat zou jullie te veel  afleiden van het drukke leven dat jullie vandaag de dag hebben. Ik heb hier tijd genoeg om van jullie te genieten. Ik ben hier niet de enige ziel die jullie kennen. Pa en Martin zitten hier ook al weer een tijdje. Dat weten jullie vast ook wel. Met de ziel van Pa heb ik niet zo veel contact, hij is alsmaar op zoek naar de zielen van topvoetballers. Hij heeft tegenwoordig veel contact met ene Cruijff en een zekere Coentje …  Jullie weten, ik geef niet zo veel om die sport. Ik ken die voetbalzielen niet zo. Tot nu toe is Martin, het enige kind van mij, dat hier als ziel rondwaart. Hij is dolblij dat hij van zijn gehandicapte lichaam en geest verlost is. Hij is echt onherkenbaar. Absoluut geen zielige ziel. Martin en ik zijn vaak samen. We halen de schade in.   

Het is destijds bij mijn vertrek allemaal zo snel gegaan.  Ik vond het fijn dat jullie vaak in mijn buurt waren. Jullie, mijn kinderen, zijn gelukkig allemaal nog  zo gezond. Jullie zullen vast veel ouder worden dan ik. Dat gun ik jullie ook van harte.  Van jullie kinderen, mijn kleinkinderen, dus,  geniet ik volop. Prachtig ook, al die schattige achterkleinkinderen. Vergeef me alsjeblieft dat ik niet alle namen weet te noemen. Ik merk nu, dat ik, zelfs als ziel, al tegen mijn grenzen aan zweef.

Weet je wiens ziel ik hier ook regelmatig  tegen kom? Die van mijn moeder;  jullie oma van mama. Zij had toch altijd zo’n last van haar benen? Weet je nog? Nou, je moet haar hier eens zien springen en swingen.  Die wil hier nooit meer weg en dat hoeft natuurlijk  ook helemaal niet.

Ik ga hier ook niet meer weg; ’t is hier fantastisch! 

Blijf hier  voorlopig nog maar even weg, hoor.  

Ik zie jullie wel verschijnen, als het zo ver is.

 

Veel liefde en geluk wens ik jullie toe.

Dag allemaal.  

Ma

Scherven brengen ........

Met een flinke klap verandert de grote spiegel in zijn slaapkamer in duizenden scherven en splinters.
‘’Kudt!’’
Het eerste kadootje voor zijn veertigste verjaardag. Op zijn e-mailadres komt de ene na de andere gelukwens binnen ……….en…….. nog vele gelukkige en gezonde jaren…... Met het vallen van de spiegel kan zijn eenenveertigste levensjaar echter niet meer stuk.
Scherven brengen toch geluk……………of toch niet ………..……. even googlen…………..scherven van gewoon glas brengen geluk….………….en scherven van spiegels brengen ongeluk……..nee hè, niet vandaag!
En dat laatste klopt helemaal: vanaf dat moment gaat nogal wat fout.
De suikerpot glijdt uit zijn vingers, (gelukkig nog heel); wel veel suiker over de vloer….(kleven….kraken…..nieuwe kopen).
Het deksel van de pindakaaspot zit los……..de pot valt op het aanrecht; blijft gelukkig heel: twee gelukjes, dat wel, bij twee ongelukjes.
De jas met kleerhanger die hij aan een kastrand hangt: hup……….. het jasje valt weer op de grond;
Bij het plassen ….. piest ie naast de pot……..op rechterbroekspijp en –pantoffel….. zeiknat en…..dat gaat stinken….. (zeikstank is echt erg)….. dweilen dus…………. kleren voorlopig even in een emmertje met wasmiddel……………. andere kleren aan.
Als hij de banketbakker wil betalen voor de twintig gesorteerde gebakjes, voor het bezoek van vanavond, rolt alle kleingeld uit zijn portemonnee over de vloer van de bakkerswinkel…..de rits zat niet dicht.
Echt waar en allemaal op één dag; zijn verjaardag nog wel……….en o ja…….na het oprapen van de muntjes: DJANG!...... stoot ie bij het opstaan zijn kop tegen zijn gebaksdoos die de verkoopster klaar houdt voor hem………doos springt open ….alle gebakjes over de vloer…..als dit geen geluk is………nieuwe gebakjes gaat hij echt niet kopen. Zo goed en zo kwaad als het gaat (rijmrijm!) stopt hij de gekneusde gebakjes weer terug in de doos. Straks even de slagroomspuit eroverheen en ze zien er weer patent uit.
Het spiegelafval moet naar de glasbak. Vlak voor de flat staat zo’n ding. Hij staat in de lift met de beeldschone, plat Rotterdams pratende Marokkaanse buurvrouw:
‘’Pech, buurman,’’ zegt ze, ‘zeven jaar ongeluk……bitter ongeluk…….en ik kan het weten………..want op mijn trouwdag valt mijn spiegel aan diggelen……..ik ben nu 5 jaar getrouwd………..dus nog maar 2 jaar van die doffe ellende en dan komt vast en zeker het geluk van toen terug……de vriendschap…. de liefde.
‘Hou me op de hoogte, Rachida’ roep hij ‘en ……eh….. als het na die twee jaar nog steeds zo rottig gaat tussen jullie.....eh…….dan kunnen wij misschien iets afspreken?’ Ontrouwe ouwe geile oude man.....als z’n vriendin het maar niet horen, dan is ie nog niet jarig.
In de hal van de flat loopt een enigszins aangeschoten Kaapverdiaanse tegen zijn glasbak aan. Ze ziet de gebroken spiegel:
‘Dit…… jouw spiegel?; niet spiegel buurman…….niet spiegel broer……niet spiegel vriend…..?’
‘Ja,’ zegt hij, ‘het is mijn eigen spiegel.’
‘O oooooo……goed…..heel goed……….jij veel geluk krijg. Spiegel buurman…..jij kapot maak…..spiegel moeder jij kapot maak……niet goed…..niet goed……veel slecht….......’.
Ze zegt wel vier, vijf keer wat een gelukkig mens hij is dat hij zelf zijn eigen spiegel gebroken heeft. Op het laatst pakt ze hem zelfs vast, ze neemt nog een slokje wijn en omhelst hem……..’’Jij gelukkige man……’l. Ze geeft de fles Kaapverdische wijn aan hem….er zitten nog een paar slokjes in…….
.’’drink….drink jij….’
Hij doet wat ze zegt en drinkt de fles leeg. ‘’Jij weggooien…?” zegt ze wijzend naar de glasbak.
Tsja,hij gaat gaat toch die kant op dus waarom niet…...
Hij loopt in de richting van de gemeentelijke glasbak en ontdoet zich van zijn bron van geluk of is het ellende……..nou ja, hij merkt het wel…..die Kaapverdiaanse wijn is trouwens verdomd lekker…….die lege fles gaat de bak niet in….die gaat straks mee naar de slijter…..kadootje kopen voor zichzelf.