maandag 1 februari 2010

Zó veel te doen.....

De stem van Leonard (Leo voor het gemak) vult met gemak een heel verzorgingshuis. Alle deuren van alle kantoren gaan dicht als Leo aan het vertellen gaat. Mijn ogen oren en gelaat trillen bij elke kleine anekdote. Ook bewoners van het huis weten inmiddels dat de deuren gesloten moeten worden ter wille van de rust.
Waarom zeg je er dan niks van lul? Er is zo veel te doen! Leo heeft het blijkbaar minder druk, want hij vindt het nodig om allerlei invallen mijn richting op te knallen.
- Over zijn nieuwe huis.
- Over een nieuwe collega.
- Over de nieuwe baan van een oud lid van de ondernemingraad.
- Over de dommigheid van de ING met de tan codes.
- Over hoe het de verkeerde kant op gaat met onze werkgever.
- Over waarom dingen bij ons niet kloppen.
- Over collega’s die het ontbreekt aan teamspirit en niet willen overwerken als het werk af moet maar niet af is.
- Over zijn vrouw die kanker heeft gehad.
- Over dat hij gestopt is met roken.
- Over dat hij in de Gelredome naar Sting is geweest en hoe kut dat was.
- Over hoe geweldig Normaal in Ahoy was.
- Over zijn vrouw die, nadat ze de kanker overwonnen had bij de Bas is gaan werken
- Over klanten die erg hechten aan caissières;
- Over de tennisvereniging waarvan hij penningmeester is.

En ik……..ik , ik heb zó veel te doen.
Leo heeft kleine, platte, vette oogjes, die tamelijk ver uit elkaar staan. Zijn bek is breed. Zijn hoofd loopt van smal van boven tot breed van onderen, daar waar die brede bek zit dus. Zijn dunne zwarte haar heeft hij strak achterover gekamd en blijft, dankzij de gel spiegelglad zitten. Om het half uur gooit hij een adem frisje achter in zijn keel; zijn bek gooit hij open zoals een nijlpaard zijn muil opent als er een heel gesneden brood in zijn richting geworpen wordt. Hij werpt vette blikken naar Thea en Pauline….kleedt ze met zijn ogen uit. Als er een jongedame in de buurt is, dimt hij zijn geluid; er zijn godverdomme veel te weinig dames vandaag. Er vloeit dan waarschijnlijk energie naar andere delen van zijn lichaam. Toch mag ik Leo wel. Maar …och….mijn arme hoofd….. en wat had ik veel kunnen doen vandaag als hij er niet geweest was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten