Brief aan Gerda (2)

(vervolg) Brief aan Gerda,

Werken als ‘levend standbeeld’, dat lijkt me nou echt iets voor jou……….doe ik met je mee…………….ik zie ons al staan: jij doet dan prinses Juliana (jurk met bloemenmotief, beetje lompe witte schoen met brede hak, grote witte handtas, bril met jampotglazen, goedkoop permanentje, vriendelijke uitstraling); ik ga staan als prins Bernhard (uniform, pijp, anjer, brilletje, gluiperige blik, haar met gel plat op mijn kop geplakt en een smal zwart snorretje (o nee sorry, hoor, ik ben in de war met iemand anders)….. zouden we daar geen last mee krijgen…………misschien is het wel majesteitsschennis….....ook al zijn ze allebei hartstikke dood?
Nou ja, we kunnen ook gewoon Pipo de Clown & Mammaloe doen….ik zie ons al staan op de Coolsingel........huren we ook een huifkar.
Ik ben acht snipperdagen gehad…….ik knap er zienderoog van op. Als ik in spiegel kijk dan denk ik ‘wat is er toch met die man aan de hand?’ Hij lijkt opeens zo krachtig, doortastend, opgewekt, fris, levendig en fit…….sterker nog: hij lijkt het niet alleen, hij ìs het nog ook…….en, wat een luxe, de komende negen dagen ben ik ook nog vrij.
‘Je moet niet zo zeuren, man’, zegt mijn vrouw vaak tegen me, ‘je hebt het helemaal zo slecht nog niet. Want, wat is dat nou eigenlijk helemaal: drie dagen in de week werken. Dus geen gezijk, iedereen rijk en hupsakee aan de slag!’
Hupsakee…. …dat woord doet me ineens denken aan dat verhaal over de lapjeskat Sakee, deelnemer aan de drukke-snelweg-oversteek-wedstrijd voor katten (gesponsord door Kitekat)……. Sakee durft alsmaar niet over te steken….…..logisch………….drie katten zijn haar voorgegaan en platgereden. Het publiek langs de snelweg is laaiend enthousiast en moedigt Sakee aan: 'Hup Sakee,’ Hup Sakee’, klinkt het uit de opgewonden menigte. Zij is doosbang……maar uiteindelijk gaat ze toch....ze sluipt tot de vluchtstrook dan versnelt ze zoals alleen katten dat kunnen......maar de kolossale truck van de Aldi kan ze onmogelijk ontwijken........ook met Sakee is het dus helaas niet goed afgelopen. Het uitzinnige publiek komt niet meer bij; het staat te springen op de banken.
Was de bruiloft van onze oud-collega Yvonne en Gerard trouwens nog okselfris door te komen, Gerda? En ….zeg eens eerlijk……denk je dat dat huwelijk stand houdt? Ach, ik hoop het natuurlijk van harte voor onze Yvonne, zij heeft al zò veel ellende achter de rug met haar ex………. maar ik vrees, dat dat huwelijk snel klapt. Eén keer heb ik hem gezien, die Gerard en .....neen, het voelt niet goed......een akelig gevoel krijg ik van binnen als ik aan die man denk. Ik heb zo’n vies vermoeden dat Yvonne binnenkort onaangenaam verrast zal worden door hem….. op wat voor gebied weet ik nog niet precies…….. maar als ik op mijn gevoel afga:…….hoogstwaarschijnlijk iets fouts met minderjarige meisjes....…… in het park van Garderen……….. of gewoon bij Gerard op de boerderij.............achter in zijn kippenhok ofzo…... ik kan het nergens op baseren hoor, het is gewoon een gevoel, dat ik heb. Waarschuw Yvonne maar als je haar weer ziet. Echt hoor, ik hou mijn hart nu al vast voor die twee kleine meiden van Yvonne uit haar vorige huwelijk……Brenda van zeven en Kim van negen……..… gevaarlijke leeftijd voor zo’n soort man als Gerard. Mijn gevoel laat me zelden in de steek, dat weet je.
‘Je bent toch met mijn assistente Astrid naar dat trouwen geweest? Zij heeft zeker gereden? Kan ze goed, hè? Kon jij ook wat drinken op die bruiloft! Zou ik ook gedaan hebben, hoor. Ik weet dat jij er helemaal niet zo van houdt maar voor mij geldt: géén lol zonder alcohol.’

(wordt vervolgd)