zondag 6 september 2009

Nummer dertien

Zondagmiddag een uur………z’n mobiel gaat af. Ton heeft weekenddienst dus het zal wel een klant zijn. Hij moet inderdaad op pad……..verstopte plee…… aan de andere kant van de stad……Ton mag dit rioolprobleem gaan oplossen. Dertien uur gemiddeld per dag werkt hij. Als het enigszins mogelijk is pakt hij de bestbetaalde diensten: weekenddienst, avonddienst en nachtdienst…. Ton is altijd stand-by. Kan hij doen als vrijgezel. Misschien komt hij zo ooit nog eens uit de schulden.

Ton heeft altijd prima baantjes en verdient ook goed; al is het alleen maar omdat hij vrijwel altijd en overal bereid is tot zwaar, goor, over-, avond-, nacht- en weekendwerk. Hij houdt het jammer genoeg meestal niet zo lang uit bij een baas: of Ton vindt het baantje te saai, of zijn baas gooit hem er uit. Nu is dat laatste niet zo erg vreemd want Ton is gek op geld, of dat nu van hemzelf is of van zijn baas. Als postbode steekt hij de ontvangen gelden van de rembourspoststukken in eigen zak en ook als ijsboer houdt hij meer van de omzet achter dan hem toekomt.

Een bijzonder vrolijk mens, Ton, altijd kwinkslagen en woordgrappen.
Hulpvaardiger als hij is er niet een. Nooit het hoogste woord in grote gezelschappen, een beetje teruggetrokken zelfs. Maar ben je samen met hem dan kan je lekker met hem kletsen en lol hebben. Hij stottert normaal gesproken nog even hard als hij doet vanaf zijn kleutertijd maar dan is hij het even helemaal vergeten.

In de twintig jaar dat hij nu werkt is Ton nog geen dag werkloos geweest. Ontslagen of ontslag genomen: de andere dag heeft hij alweer wat anders. Dat moet ook wel want stilzitten is niks voor hem. Familie en vrienden maken daarvan ook steevast misbruik: er valt altijd wel wat te klussen voor Ton. Dat doet hij overigens met veel plezier.
Ton is erg mager. Altijd al geweest. Maar de laatste weken vermagert hij wel heel erg. Zijn gezicht gaat met de dag meer gelijkenis vertonen met het benige masker van een heroïnejunk, terwijl ik er van overtuigd ben dat gokken en roken Tons enige verslavingen zijn. Hij werkt gewoon te hard bij dat rioleringsbedrijf en zorgt niet goed voor zichzelf. Hij eet niet goed. Voor het bereiden van een goede maaltijd gunt hij zich de tijd niet.

Ton zit veel te veel in dat Casino. Daar eet hij ook. Hij moet er niet aan denken een fractie te laat te komen bij de roulettetafel……..dat de ‘dertien’, die hij altijd speelt, net voordat hij kan inzetten valt. Hij hapslikt de kroketten weg en gaat jachtig richting goktafel. Geen oog voor zijn omgeving. Het zit tegen. De ‘dertien’ valt geen enkele maal. In nauwelijks een uur is zijn dagloon verdampt. Blut…….maar straks …….na die nieuwe klus…..dan kan hij weer fiches kopen……weliswaar van het geld van de baas….dat wel……maar hij gaat toch winnen….. zeker weten…. en dan krijgt zijn baas zijn geld gewoon weer terug.
Straks, na middernacht is hij stand-by, ………dat duurt nog wel even…………..zoekt onrustig in al zijn zakken……misschien zit er ergens nog wat geld……helaas niet….gelukkig is er nog wat shag….genoeg tot straks.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten