maandag 28 september 2009

Vier momenten in Blijdorp

Druilerig en rond de achttien graden: ideaal voor een ochtendje dierentuin Blijdorp. Er is weinig toeloop en de dieren zijn dan meestal actief. Met een vrolijkmakend elan spettert en tettert de jonge olifant in zijn ruime waterpoel. Ondeugend spuit hij andere olifanten en dierentuinbezoekers nat.
“Leuk hè, die olifantjes? Jacco”, die op mamma’s bovenbeen zit. Maar peuter Jacco heeft alleen maar oog voor het kleuterklasje even verderop en zijn moeder. Hoe de kinderen praten, tegen elkaar opbotsen, snoepen, lachen, gillen, wijzen, springen, Jacco lijkt niets te ontgaan.
Of vind je het niet leuk? Vraagt mamma, die helemaal in de ban van het olifantje is.
Ja, knikt Jacco enthousiast. Jacco vindt het geweldig.

Een endje verderop loopt de tijger zijn rondjes……..in zijn namaakjungle; een gepantserd-glas-wand van drie hoog bij vijf breed houdt tijger en bezoeker apart.
De tijger heeft er ineens zin in om langs de glasplaat heen en weer te gaan lopen. Petertje loopt aan de bezoekerskant met hem mee. Houdt zijn tempo bij. Stopt als de tijger stopt. Tijger stopt als de Peterje stopt. Hij en tijger maken geen geluid. Kijkt niet op of om. Is een met de tijger.
Kom Peter, kom,………… Peter hoort niets……………en als zijn moeder zijn arm pakt, trekt hij die gelijk weer terug.

Het terras heeft nog alles van de voorgaande nacht. De tafels en stoelen drijfnat. De regen is niet voldoende geweest om de vogelpoep op het terrasmeubilair af te spoelen. Heel even laat ik mijn koffie alleen……wat servetjes halen voor het schoonmaken van de tafel. Vogels lusten geen koffie, godzijdank. Anders had ik inmiddels geen koffie meer gehad.
Spreeuwen, kauwen, kraaien, merels, mussen, duiven staan hier in tientallen klaar om elke koekkruimel op te pikken.
‘’Dit is natuurlijk wel de dierentuin’’, zeg ik tegen me zelf. Toch jaag ik die opdringerige jatmozen weg, wanneer ze bijna mijn boterham uit mijn handen graaien.

Een inburgeringsklasje, 6 vrouwen, drie kinderen, misschien wel van één moeder, dat kan ik niet zo gauw zien. Ik geef een servetje aan een van de dames die een vieze stoel heeft. Ze neemt het aan, maakt haar stoel schoon en gaat dan zitten op haar jas die ze op die stoel legt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten