donderdag 1 oktober 2009

Vreemd

Kitty doet het nu ook ineens met Ferrie, een blonde vetkuif met zonnebril, net grijs pak, streepjesoverhemd en stropdas. Kitty is psychotherapeute. Altijd truitje, vestje, spijkerbroek. Nooit: beha. Hij mag alleen bij haar slapen als hij zijn eigen hoofdkussen meeneemt.…..om de grote hoeveelheid vocht op te vangen dat elke nacht uit zijn hoofd stroomt.
Kitty is een pot en alles behalve monogaam. Maar vreemd gaan met een vent……nee…..dat is nog nooit vertoond…...
Haar vriendin Silvia heeft er flink wat moeite mee…..temeer daar ze dan genoegen moet nemen met een slaapplek op de bank. Kitty hoeft niks te zeggen: het straalt van haar af dat ze verliefd is op Fer. Ze is niet het type dat om dit soort zaken gaat lopen mokken, Silvia. Een huiselijk, volgzaam typje; ze wordt eerder stil, passief en trekt zich terug.
’Je denkt toch zeker niet dat ik niet meer van jou houd, Sil, jij bent en blijft mijn nummer een’.
Ferrie hangt die ochtend een beetje suf in huis rond.
Kitty is om 8 uur naar Rotterdam vertrokken.
Silvia, die al anderhalf jaar ziek thuis is, kan maar moeilijk wennen aan haar nieuwe huisgenoot. Ze aait poes Graatje, die spinnend op haar schoot zit.
‘’Wat zoek je, Fer?’ Hij heeft inmiddels alle keukenkastjes en laadjes open en dicht gedaan.
‘’Thee, brood, boter en beleg.’
Ze pakt het voor hem…..maar niet van harte…...
‘Klote voor je Sil…...’
‘’Zeg dat wel……..die bank is veel te hard om op slapen……..heb vannacht zowat geen oog dicht gedaan…………..had nooit gedacht dat dit ooit nog eens zou gebeuren….. we hebben het zo goed met z’n tweetjes…en……. Nu heb ik het gevoel dat ik ineens niet meer meetel………. ik voel me op dit moment in ieder geval even weggezet………..jij mag bij haar in bed en ik moet genoegen nemen met de bank….’’
‘Tja, meid, dat kan ik me helemaal voorstellen….’
‘Je weet toch dat Kitty een relatie heeft met míj……..ik bedoel als je zoiets weet dan begin je toch überhaupt niet aan een dergelijk relatie?’
‘Ik wist vrij snel van jullie relatie. Kitty is daar heel open over geweest. Maar zij dacht dat jij het niet zo’n probleem zou vinden als Kitty en ik………….’
‘Hoe lang duurt dit al?-
‘Een halfjaartje geleden kom ik voor het eerst bij Kitty op therapie en het klikt gelijk……….en dan bedoel ik niet alleen de patient- therapeut relatie……………………… we kregen allebei……………… zeg maar: vlinders in de buik. Ik sprak dat de volgende sessie uit en zij zei dat ze hetzelfde had gevoeld…….. toen. Na die tweede sessie hebben we heerlijk gevreeën. Ze is nog een paar keer bij me thuis geweest………… je moet weten……………. ik heb geen baan ………………..drie jaar geleden een hersenbloeding gehad ……………….. zal waarschijnlijk nooit meer goed kunnen functioneren in de maatschappij………………….vandaar die zonnebril, die moet ik altijd op……zelfs hierbinnen is het licht nog te scherp voor me……………tja……. en dat waterbakje om mijn hals en nek is om het vocht op te vangen dat bij vlagen uit mijn hoofd vloeit……zonder die bak zouden mijn kleren in een mum van tijd kleddernat zijn. Ook ’s nachts blijft het gaan….
‘Zoals ik al zei, ik heb dus veel vrije tijd en als Kitty eens een uurtje vrij is, wipt zij bij me aan. En ik zal je eerlijk zijn tegen je: we hebben niet alleen maar netjes naast elkaar op mijn bank gezeten. Ik vind Kitty een interessante vrouw, pittig, met karakter; mooi is ze niet; maar om de een of ander reden kan me dat niets schelen. Ze straalt warmte uit en dat is voor mij enorm belangrijk.

‘ Kitty verliefd op een vent……….dat kán voor mijn gevoel gewoon niet…………..hoe is het mogelijk.…………………ze moet helemaal niets van kerels hebben, zegt ze altijd.’
‘ Ja, Silvia, dat heeft ze tegen mij ook gezegd……….toch houdt ze van me ………en tegelijk……………wil ze er nog steeds niet helemaal aan……..ze vindt het zo vreemd, die vlinders in haar buik, en nog wel voor een vent………het kan eigenlijk ook niet, maar het blijft kriebelen…..dus móét ze er wel in geloven.’’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten