maandag 4 januari 2010

Gescheiden inzamelen, recyclen en rampen

Een tweetal verwerkers van afvalproducten is al jaren uit het straatbeeld verdwenen: de schillenboer en de lorrenboer.
De schillenboer met paard en wagen, huis aan huis, oud brood en al het niet gekookte groente- en fruitafval op. Hij betaalt er niks voor. Je mag dus blij zijn dat hij het meeneemt. Later rijdt hij voor met een ijzeren hond, een pick-up, een driewielervrachtwagentje aangedreven door een bromfietsmotortje. Wat ik destijds aan de schillenboer meegaf, flikker ik nu in de compostbak op mijn volkstuin en als de hele reutemeteut daarin voldoende is gecomposteerd, verrijk ik met die compost de grond van mijn groententuintje. Heerlijke tomaten en aardbeien levert me dat bijvoorbeeld op.
De lorrenboer haalt lompen en metalen op; hij weegt aan een veer-unster of weeghaak, de oude kleren, dekens en ander lappenspul dat hij ophaalt en betaalt daarvoor een kiloprijs. Dat zelfde doet hij met metalen: ijzer, lood, tin, nikkel en koper. De lorrenboer doet zijn handel vanuit een gemotoriseerde bakfiets. Ook zijn er handelaren die met een handkar de stad door zeulen. Een van de kenmerken van deze beroepsgroep: volkomen onbetrouwbaar; als ze je kunnen beduvelen zullen ze het niet laten.
Awel….om toch nog maar weer eens even, van die hak op deze tak te springen: door vriendje, Jaap, wordt ik lid van de voetbalvereniging Aeolus. Aeolus, de God van de Wind. En niet zo maar een wind maar Dè Wind. En als Aeolus een wind laat, berg je dan maar. Die wind veroorzaakt een tsunami, jazeker een tsunami, een zeebeving, iets waar maar weinig twintigste eeuwse mensen vanaf wisten. Een wind die het in zich had om volkomen onverwachts honderdduizenden mensen te overrompelen en op brute wijze van het leven te beroven…… Halverwege de 20e eeuw levert het gescheiden inzamelen van aluminium melkflescapsules en ouwe kranten nog flink wat geld op voor de slachtoffers bij humanitaire ramp. Als Aeolus, zijn kindje tsunami er in 2004 op uit stuurt kunnen in de westerse wereld de inzamelingen weer starten echter: in de 21e eeuw is het enige dat geldt: baar geld, inzamelen van baar geld, veel baar geld. Daar is geen gescheiden inzamelen meer bij. Door middel van opzwepende televisiepraatjes van presentatoren en geraffineerde beelden uit de getroffen gebieden, wordt veel geld ingezameld voor de vele slachtoffers (tweehonderd twintigduizend) van de tsunami.……….de westerse mens is gul…………. heel gul……….. 200 miljoen euri wordt maar liefst opgehaald voor de slachtoffers van die zeebeving en voor de wederopbouw. Ze zullen die doden er niet mee terug krijgen, dat niet, maar het is toch fijn dat wij zo veel centjes hebben gegeven voor die arme stumpers; het is te hopen dat het ook werkelijk aan hen ten goede zal komen.
Helaas ook dan ook aan die kloterige beleidsbepalers daar, aan die corrupte teringlijders daar, die er geen cent voor over hebben, om de nodige voorzorgsmaatregelen te treffen tegen een dreigende zeebeving……………die zakkenvullers, die liever allerlei seks- en drankorgiën organiseren voor elkaar en voor hun vrienden, dan dat ze ten behoeve van de vaak armlastige bewoners een veilige zeewering realiseren.
Neen daar langs de kust wonen toch alleen maar werkloze stumpers die kunnen ze missen als kiespijn, die kòsten alleen maar geld. En nu blijkt dat die geweldige mensen uit de rijke eerste wereld ook nog bereid zijn om een deel van hun inkomen af te staan aan ons, nou, dat is toch fantastisch. Zo wordt ongetwijfeld door het corrupte zooitje gereageerd.
De voetbalvereniging Aeolus, Rooms katholiek bolwerk voor hockey en voetbal geleid door de onovertroffen Jezuïet Pater Overeem, docent Algebra op het Sint Franciscus College, ligt op een steenworp afstand van de vuilnisbelt aan de Gordelweg. Het stinkt daar, zoals voor antiklerikalen het katholicisme stinkt: naar rottend fruit, bedorven vleesresten en vogelschijt. Hebberig, eisend krijsende geluiden, klinken boven de massa´s afval. Meeuwen. Destijds ook al een bedreigde diersoort.
Toen had ik overigens nog niet zò de pest aan die vogel als nu. Als ik een lief eendenpaar een paar boterhammen voer, in de Rotte, bij mij voor de deur, duiken meteen 231 krijsende teringmeeuwen tegelijk op die paar stukjes brood; in minder dan een seconde is al het brood weg en de eendjes liggen knock-out tegen de kade, kutkutkutmeeuwen!
Op die vuilnisbelt ligt werkelijk van alles. Alles wat een mens kan hebben is ook alles wat mens ooit kan wegdoen. (Wijs, hé!) Daar is nog het lompen- en metaalwezen actief om te beoordelen of er nog wat recyclebaars bij ligt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten