Ze kennen me nog niet in sportschool Good Health. Wantrouwende blikken van receptioniste, fitnesscoaches en eigenaar voel ik in mijn rug maar ook gewoon van voren. Misschien denken ze daar dat ik de boel fles. Een van de eerste keren dat ik er ben, komt een coach me vertellen dat de ik de chestpress anders moet doen. Mijn handen anders, mijn voeten anders. Aardig denk ik dan. Maar die instructie blijkt voor ééns en daarna (de eerstvolgende zes weken althans) nooit weer. Hij heeft me vermoedelijk een keertje van zeer nabij willen zien. Ik lijk namelijk ab-so-luut niet op de foto die ze bij de administratie van me hebben. Mijn foto verschijnt bij de receptie op het computerscherm als ik mijn lidmaatschapskaartje scan. Ik heb op die foto geen bril maar wel een zwarte muts op; als ik sport heb ik juist wel een bril maar geen muts op. Dat is niet eenvoudig voor die lui. Vandaag zit ik te pull-downen. Dat wil zeggen ik ben bezig met een apparaat genaamd de Pull Down. Het naar beneden te trekken gewicht is vijfendertig kilo…..meer trek ik echt nog niet. Recht voor mij een witgekalkte muur. Rechts een persoon dat, gezien zijn opbollende wangen en uitpuilende ogen, iets te veel kilo’s omhoog duwt. Links een televisietoestel. Dat staat op Animal Planet. Het gaat over een zwaar verwaarloosde en mishandelde oude merrie. Het beest is vermagerd, zij kan nauwelijks op haar benen staan. Ze heeft wonden over haar hele lichaam…..haar ogen zijn ontstoken….treurig.
Opeens schuifelt een rastaharige sportcoach langs me en gaat met zijn rug naar me toe naar de televisie staan kijken……hooguit tien seconden. Dan draait hij zich om. Hij en ik kijken elkaar dan gedurende enkele seconden recht in de ogen. Hij wendt hij zijn blik af en verdwijnt via de noodtrap. Waarschijnlijk naar de ruimte, waarin de aanwezigen in de sportschool nauwlettend via televisieschermen bekeken worden. Weer wordt hier dus getwijfeld aan de legitimiteit van mijn aanwezigheid hier. Op 31 december jl. is toch echt 14, 95 euro van mijn bankrekening afgeschreven: de contributie voor januari 2010 en ook al draag ik een bril en geen muts. Ik ben toch heus Jeejeepee.
Treurig……..die merrie…..ik zie dat de eigenaar gearresteerd wordt. Hij kan tot max een jaar gevangenisstraf of tienduizend dollar boete veroordeeld worden. Eigenlijk veel te weinig…..Ik kijk het programma niet af…ga roeien………de riemen heb ik niet…………..
Ze ziet er uit als 68 maar ze is (zegt ze zelf) 79 jaar. Ze zit naast me te roeien in de sportschool. Ze fietst en crosst ook nog. Yoga vind ze een beetje te heftig. Poweryoga doen ze hier: intensiever dan de gewone yoga; de nadruk ligt hierbij wat meer ademhaling en beweging….geeft rust en harmonie……is voor alle leeftijden.
De oude dame zingt ook nog in een koor ….bij de ‘ouwetjes’, zegt ze, …..(sic) in een verzorgingshuis. Geen rimpeltje in haar gezicht te zien. Ik zit toch echt heel dichtbij haar….. haar heldere donkere kijkers stralen energie en frisheid uit. Energie en frisheid heeft ze behouden ondanks de tegenslagen in haar leven. Haar man overleed kort geleden; droef maar te verwachten. Veel erger is de dood van haar enige dochter, 39 jaar…. kanker. Oma voedt de kleinkinderen, tienermeisjes nog, verder op. Wat zou er trouwens met vader/schoonzoon zijn?
Als ik weg ga zit ze met haar vriendin aan de thee. Ik zeg ze vrolijk gedag en tot ziens. Ze is altijd hier met haar vriendin, die is 68 maar lijkt nou vooruit, laat ik eens gek doen: 79. Heel vriendelijk uitstraling, daar niet van, maar gewoon oud, niks aan te doen.
Die merrie, kan ik maar niet uit mijn hoofd zetten ……twee weken terug was net zo’n paard op Animal Planet, dat zag er een stuk uit….gezond, rende het rond op een groot stuk land……..maar verder………wacht eens even…….wat ik toen zag, was het eind van het programma. Het is gewoon die zwaar verwaarloosde merrie van daarnet maar dan opgeknapt……nou, daar hoef ik me dan ook geen zorgen meer over te maken.
Geheel toevallig zie ik de dames kort daarop weer. Bij Bas van der Heyden….en dan verdwijnt plotseling de illusie……….……zittend in het roeiapparaat in de sportschool lijkt ze zo jeugdig……..ze lacht haar tanden bloot….. het wit met vegen rode lipstick………..rimpelloos……… stralend ogen…….maar dan hier in de supermarkt, wordt ze dat oude vrouwtje van 79 dat ze werkelijk is. Met haar zwarte bontmutsje, haar rode sjaal (hetzelfde rood als van haar lippen), haar jas, camelkleurige, lang, ruim vallend, mooi spul, kwaliteit, duur vermoedelijk, het maakt haar zo oud en iel. De neproeiboot verhult haar enigszins gebogen houding, passend bij een 80 jarige…….en dan die kou….die haar gezichtje wat harder, ouder maakt. Na een wandelingetje van een half uur in deze kou (min 5; gevoelstemperatuur min 10) word ik minstens 75 geschat, terwijl ik toch pas 50 ben.
Bij Bas van der Heyden heb ik de vriendinnen alleen maar even uit mijn ooghoeken geobserveerd. Had geen behoefte meer aan praatje. Zij ook niet, vermoed ik, want ze schieten beiden razendsnel het zuivelhok (+1 celcius) in als ik hun kant op ga.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten