Het is donker. Ik zet mijn fiets dubbel op slot tegen een boompje langs de Rotte. Hier in Rotterdam ‘kejje’ niet voorzichtig genoeg zijn. De fietsen worden hier soms onder je kont vandaan gejat. Deze oudejaarsavond zit ik bij Hennie. Er komen d’r nog een paar die ik ken. Hartelijk, luid en bijzonder schel, heet Hennie mij welkom. Nog geen seconde nadat ik op de bel druk: ‘Hallo Jees, leuk dat je er bent, kom boven,’ schalt ze. Drie hoog staat Hennie met in haar linkerhand een glas en in haar rechterhand een flesje wijn: ’Wat wil je drinken Jees, een wijntje zeker?’
’Neen, Hennie, doe mij maar eens een lekker kopje thee; heb je groene thee?’
‘Natuurlijk heb ik geen groene thee en als je zoiets wil, dan moet je dat maar van je eigen huis meenemen naar hier. Ik ga niet van die achterlijke groene thee kopen, als je dat maar weet; altijd wat bijzonders jij.’
‘Nou zeg, ‘t was maar een geintje hoor, geef me maar eens gauw zo’n heerlijk Saint-Emilionnetje van je.’
Ger, Thea en Sjon zijn al aan het oliebollen. Op de driezitter plof ik neer naast Ger. Net als ik tegen Thea iets zeg over haar weliswaar erg leuke maar zeer ’s zomerse truitje, buigt Ger opeens schuin voor me langs en terwijl hij met zijn hand op mijn knie steunt, werpt hij een blik op de vloer voor me:
‘Gatverdamme, Jees, kijk, dààr Jees, gatverdamme, stront, bovenop je schoen. Ik ga hier echt van over mijn nek,’ walgt Ger en in zijn opwinding sprietsen enkele stukjes oliebol uit zijn mond bovenop de stront.
Bij het op slot zetten van mijn fiets daarstraks, moet ik, ongemerkt, met de punt van mijn linkerschoen in een flinke hoop stront zijn geschoven. Ger kijkt over zijn schouder de woonkamer in en wijst mij, iets te luidruchtig en jolig nu naar mijn zin, op het spoor dat ik bij binnenkomst heb achtergelaten.
Terwijl de anderen gezellig ‘mens erger je nieten’ maak ik de boel schoon.
Als gevolg hiervan zien voor mij alle hapjes er deze avond alleen van een afstand lekker uit. Zodra ik ze in mijn hand neem en richting mond beweeg, ruik ik dat zure en voel ik het begin van kokhalzen. Alleen de vele wijntjes zijn vanavond goed binnen te houden, zo goed zelfs, dat ik er op weg naar huis gewoon weer intrap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten