maandag 13 juni 2011

Ruimen (2)

Vrijwel dezelfde betrouwbare (USA-)bronnen weten in die tijd, onomstotelijk aan te tonen dat een dertiental pinguïns geprepareerd zijn om belangrijke informatie op te vangen en naar tussenpersonen in de genoemde buitenlanden door te seinen.
 Zonder een moment van aarzeling is toen de operatie ‘PinEx’ gestart  met als doel het ruimen van alle driehondervierendertig in Nederlandse dierentuinen levende pinguïns. Gezien de snelheid waarmee moest worden gehandeld is het nooit een optie geweest uit te zoeken welke dertien beestjes effectief de spionageactiviteiten uitvoerden. Pinguïnverzorgers, die van de ene op de andere dag geconfronteerd werden met lege pinguïnverblijven en zij laten zich, verbouwereerd als ze natuurlijk zijn, wel al te simpel om de tuin leiden.

In 1935 dan, wordt Drunen opgeschrikt. Spelende kinderen, 10, 11 jaar,  vinden nabij de Drunense Duinen een dode, al gedeeltelijk vergane  pinguïn. Deze vondst doet daar nogal wat stof (en zand) opwaaien. Met behulp van soldaten uit de nabij gelegen kazernes worden binnen veertien dagen maar liefst driehonderddrieëndertig pinguïns opgegraven.

Schrijnend was de constatering dat na onderzoek bleek dat alle pinguïnslachtoffers van de operatie ‘PinEx’  zijn afgemaakt volgens de makkelijke methode: ’Zand er over.’  Pas onlangs kwam het schokkende nieuws dat drieentwintig pinguïns, merendeels de wat jongere exemplaren, kort voor hun einde nog anaal zijn verkracht. DNA-onderzoek, dat nu nog loopt, kan wellicht aanwijzingen opleveren die leiden naar de mogelijke dader(s).

Vrijwilliger Bas van het buurtcentrum komt met een goed ‘rode draad’- idee. We schaffen een groot pinguïnpak en laten Toon indat pak pak, de hele dag zwaaiend, zwierend, springend en handjes gevend in de buurt rond struinen en met iedereen, die het maar wil op de foto gaan.  

Het idee van Bas kwam duidelijk niet lekker aan bij Toon. Zijn gezicht werd lijkbleek. Hij was immers ten tijde van het pinguïnincident in de dertiger jaren actief BVD’er. Toon haalde een paar keer diep adem en ging glimlachend met het Bas’ idee akkoord. Het pak werd geregeld en op de dag van Supertof  staat Toon om elf uur ‘s ochtends paraat als pinguïn.  Om de twee uur moet hij zich even melden in het buurthuis,  úit dat warme pak, afkoelen en goed drinken.

De Oosterhupse jeugd reageert uitzinnig op de pinguïn. Eerst wordt van enige afstand hard gelachen , geschreeuwd en gefloten; later wordt er ook gespuwd en geduwd. Uiterlijk straalt de pinguïn een tevreden lach uit. Moeilijk voor te stellen dat Toon zich net zo happy voelt daar binnen.
Bonkjes en bonken  klei worden uit de tuintjes gepakt en naar de pinguïn gegooid en als de stemming nog wat verder stijgt worden steentjes en steeds grotere stenen gevonden.  De oudere jongelui gaan ook meedoen. Ook zij die op karateles of  kung fu zitten, tonen hun kunnen door flink te  trappen tegen de pinguïn. Op het laatst duwt een groepje van zo’n tien jongelui hem in de richting van de Grote Plas. Opgewonden knapen uit de buurt stappen, met een paar flinke stukken hout in de hand op de kwetsbare pinguïn af en knuppelen meedogenloos op hem in. Onvergetelijk is de aanblik van al de verhitte koppies van die knapen tijdens dat afrossen. Als de pinguïn genoeg is afgerost wordt hij onder gejuich de Grote Plas ingeflikkerd. De agressievelingen nemen dan snel de benen.

Als Toon zich niet binnen de afgesproken twee uur meldt voor de opfrisbeurt, treedt alarmfase één in werking. In eerste instantie wordt gezocht bij de plas omdat hij daar voor het laatst gezien was. Snel ziet iemand de pinguïn al dobberen in het midden van de plas. Zijn snavel fier omhoog. Enkele kraaien,  zeker meer dan tien, stappen opgewonden rond op zijn buik. Autoritair gekras begeleidt hun driftig pikken in de buik van de pinguïn. Toon verkeert blijkbaar al in prille staat van ontbinding gezien het gedrag van de kraaien; ze zijn al begonnen de tweeënnegentig jarige te ruimen. 
Voor het pinguïnpak kan gevoeglijk grof afval worden gebeld. De baldadige jeugd zit even vast op de politiepost. Zal wel uitdraaien op een alternatief strafje. Het feest, tsja, dat wordt natuurlijk voortijdig afgeblazen. Zonder rode draad is 'Supertof' niet tof meer..
Bij het ontruimen van het huis van Toon treffen erfgenamen een in uitstekende staat verkerende  opgezette pinguïn aan. Naar verluid het beest in Toon’s tweepersoonsbed, gekleed in de babydoll van de vele exen van Toon. Op Marktplaats zetten ze hem te koop. Geen kooplust. Veel boosheid is hun deel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten