We hadden het er zo wel eens over maar Gerard wist zich duidelijk geen houding te geven tegenover die nurkse Peter, Mia's kleine manneke. Peter was duidelijk 'not amused' met wat er leek te spelen tussen zijn vrouw Mia en mijn vriend Gerard, die bij dat stel een kamer huurde.
Gerard heeft alleen terloops wat tegen mij gezegd over die norse blik van Peter. Over zijn band met Mia heeft hij tot op de dag van vandaag gezwegen. Ik heb er verder ook he-le-maal niet naar gevraagd. Dat is Gerard zijn zaak. Op een gegeven moment stond hij bij mij voor de deur. Of tie een paar nachtjes bij mij kon blijven pitten tot hij een nieuwe kamer gevonden had. Met bebloede handen en een hoofdwond strompelde hij bij me binnen. Hij was van zijn kamer gezet. Gerard zou te veel zuipen en ’s nachts voor te veel onrust zorgen in huis. Vooral die zoon had er veel last van. Ik vroeg niet door. Die paar nachten kon die bij me intrekken. Gerard stond voor mij ook altijd klaar.
We woonden toen even samen. Gelukkig was dat maar van héél korte duur. Een erg leuke vent, hoor, die Gerard, daar niet van maar absoluut niet iemand om mee samen te wonen. Hij heeft zwaar astma, rookt als een schoorsteen (ook wiet) en is een vreselijke zuipschuit. Daar word je op den duur compleet gestoord van als je met zo iemand een kamertje moet delen.
Over sex liet Gerard zich niet uit. Zelfs zijn beste vrienden hadden daar niks mee nodig. Gerard hóéfde mij ook helemaal niks te zeggen over zijn seksleven. Voor mij was hij gewoon een open boek. Het was zo duidelijk wat er gebeurde op de avond dat Gerard weg moest uit zijn studentenkamertje bij Peter en Mia. Toen Peter die nacht onverwacht thuiskwam van zijn werk hoorde hij uitermate opgewekte en opwindende geluiden door zijn huisje zingen. Vervolgens zag hij tot zijn afgrijzen zijn vrouw Mia, in zijn eigen echtelijke bedje, vrolijk en uitbundig liggen ketsen met kostganger Gerard. Tsja, dan kan Gerard wel bijna drieëneenhalve meter lang wezen, tegen zo’n felle afgetrainde pitbull als Peter, legt hij het, zeker weten, altijd af. Hoe precies weet ik niet, maar ik weet bijna wel zeker dat Mia hem heel subtiel in haar bedje heeft gelokt, dat sappige dondersteentje: zo geil als ze klein is! Hij zal het nooit toegeven, die lange darm en van mij hoeft dat ook helemaal niet.
Die Utrecht periode was voor mij qua seks, daar zal ik eerlijk over zijn, zwaar kloten. Kijk, Ik had er toen der tijd geen trek in om te betalen voor seks. Als er vrouwen zouden zijn die mij voor sex zouden willen betalen, dan bijzonder graag natuurlijk. Maar welke vrouw wil nou zoiets?! Ik blijf eerlijk, potjandosie, wat ben ik toch eerlijk vandaag:
In die hele Utrecht-tijd heb ik twee (!!) vriendinnetjes versleten, de ene zat in Utrecht, Chantal, die andere in Rotterdam, Truus. Geheel toevallig waren die twee vrouwen op en top ‘gezellie-babes’. Ze willen alleen maar met me babbelen, markten, spelletjes doen, shoppen, femina’s en keukenhof bezoeken. Volop samen leuke dingetjes doen dus maar vrijen ho maar! Ze beschouwden mij geloof ik allebei als hun beste vriendinnetje. Ach ja, er zullen vast wel ergere dingen zijn, toch?
In Utrecht woonde ik in de Witte Vrouwenbuurt. Om precies te zijn in de Obrechtstraat. Op een minuscule zolderkamer van twee bij drie waarvoor ik net zo veel moest betalen als mijn ouders voor hun hele vijfkamer-eengezinswoning.
Dat badhuis had enkele fijne grote ligbaden. Op de badbodem een krokant laagje van zeep- ,vuil- slijm, snot- en spermaresten. Het doucheputje toont een uitgebreid palet aan haarkleuren: daar zette ik meestal maar snel de zwarte badstop op voordat mijn kokhalzen daadwerkelijk overging in kotsen. Voor de rest: een heerlijk lang, breed bad! Met mijn 1.86m kon ik er lekker languitgestrekt in liggen.
wordt vervolgd: morgen: Utrecht (3)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten