‘Zullen we eerst effe neuken?’ vraagt Bert ondeugend aan collega Marja. De werkdag is nog maar koud begonnen. Marja is met stomheid geslagen. Vol afschuw kijkt ze midden in zijn van begeerte kwijlende bek….…met zijn waterige, begerige oogjes. Hij doet nu wel nèt of het een geintje is……maar ze weet dat hij haar pakt als ze hem ook maar een millimeter de ruimte zou geven. Marja loopt naar de telefoon en zegt; ‘Bert, mij heb je….ik ben zo geil als boter…….kom maar op…..alleen…..ik bel eerst je vrouw even om te horen of ze ook ziet zitten….’. O.die vindt dat prima,’ zegt hij lacherig. ‘Dan weet je vrouw zeker ook van jou en Eveline?‘ vraagt Marja. Hij verschiet van kleur…….weet even niet waar hij het moet zoeken…… In het bedrijf (SAP bv) zingen niet zulke frisse verhalen rond over Bert en Eveline, een vroegere cheffin hier. Ze schijnen met grote regelmaat ’s avonds samen te hebben overgewerkt ……..…….voor, zeg maar, noodzakelijke handmatige correcties……………………….er werd gepeesd bij het leven, gezien de met vele verfrommelde tissues gevulde prullenbak.
Bert is de énige applicatiebeheerder binnen SAP. Niet te weinig stom van SAP…….want hij is er vaak niet……een vervanger had er natuurlijk al lang moeten zijn. Maar aangezien Bert zelf degene is die zijn vervanger zou moeten opleiden…….niet dus……..…....deze man is helaas te lomp, ongeduldig, oncollegiaal, asociaal, egoistisch, dom,onhandig en mist dan nog eens de nodige vaardigheid en motivatie om in alle rust een collega c.q. vervanger in te werken.
En dus…als hij na ziekte weer aan het werk gaat of met een mooi kleurtje terugkeert van een vakantie in Thailand, Mallorca of Curaçao, liggen er altijd stapels werk te wachten op hem.
Elke ochtend, voordat hij aan de slag gaat, voert hij een klein Bert-showtje op. Hij geeft dan álle aanwezige collega’s een handje en mompelt:’goedemorgen’. Marja walgt van dat harige, kleffe, vlezige, warme handje en de nabijheid van zijn glibberige oogjes…..……. kotsmisselijk wordt ze van zijn stankmix bestaande uit: (oud) zweet, verkauwde knoflook, zwareshag-adem en ondermaatse Wibra-deodorant. Sommige collega’s moet niks hebben van deze Bert-act. Marja en enkele van haar collega’s, wachten in het belendende winkelcentrum op een seintje van de afdeling dat hij klaar is met zijn ‘handjes’ en gaan dan pas naar kantoor.
Bert gaat na zijn act gelijk noest aan het werk; collega’s mogen uitsluitend tussen 4 en 5 uur met vragen bij hem aankloppen en als hij daar toch gewoon geen trek in heeft, is hij wel zo bijdehand om net te doen alsof hij een heel belangrijke opdracht heeft van de directie……….of………..hij meldt doodleuk, dat hij toe is aan een sigaretje…………. en na die rookpauze is het de hoogste tijd voor hem om .....naar huis te gaan bijvoorbeeld.
‘Morgen weer een dag nietwaar? ‘ pleegt hij dan te zeggen.
Bert’s laatste vakantiereisje gaat naar Curaçao. Hij dobbert voor de kust van Curaçao in een roeibootje……onbewolkt, 27 graden, nauwelijks wind, naast hem een niet al te duur maar zeer gewillig hoertje……..dat hem ondeugend over zijn veel te dikke, blote, glimmende, bruine buik kietelt……………..enige tijd nadat hij haar vraagt om hem wat lager te gaan strelen, verstoort een iets grotere motorboot Bert’s stijgende opwinding: een geweldige dreun ……en ……..zowel hij als het hoertje worden overboord geslingerd……… de vrouw is al bijna het strand opgerend, haar lelieblanke badpak is roodgekleurd ……….ze moet een flinke hoofdwond hebben; ze gilt……..oorverdovend hard, schel……..strandgasten snellen naar haar toe.
De kapitein van de andere boot vist Bert uit het water. Hij gaat vreselijk tekeer, ‘als een speenvarken’ zegt men wel eens. ‘Nou, nou, nou,’ zegt zijn redder,’ rustig nou maar, volgens mij valt het allemaal wel mee met jou. Dat meisje daar, is er zo te zien veel en veel slechter aan toe.’
‘O ja? ‘ zegt Bert, ‘o ja?????..................dan moet je eens kijken wat ze in d'r hand heeft!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten