maandag 7 februari 2011

Iffer

Tien dagen lang leef ik in een wolk. Die wolk heet ‘iffer’ ofwel ’iffr’ ofwel internationaal filmfestival Rotterdam.  In normale tijden ga ik zo tussen twaalf en een naar bed; eet ik gezond, op vaste tijden; trek ik dagelijks zeker een uur uit voor mijn krantje; stofzuig en dweil ik het huis; kook ik drie keer per week en kijk ik steevast op zondagavond om zeven uur ‘s avonds naar Studio Sport. Niets van dat al gebeurt in die wolk.

Tussen 25 januari en 7 februari 2011, werk ik als vrijwillig medewerker voor het iffer: kaartcontrole, ‘pushen’ bij  een volle zaal; (’pushen’ dat is: bezoekers  vriendelijk dwingen geen stoelen open te laten tussen elkaar; anders kan niet iedereen lekker zitten).  
Elke iffer- dienst duurt 4 a 5 uur. Ik draai er 10. De bijbehorende beloning daarvoor is een passepartout. Die heb ik binnen Ongeveer vijftig films heb ik in die tien dagen gezien. Drie tijdens mijn dienst: tien minuten na aanvang mag de 'zaalwacht'', zoals mijn funktie officieel heet, de film in zijn zaal gaan bekijken. Twee films bekijk ik na mijn dienst. Dat hadden er eigenlijk ook wel meer kunnen zijn. Een kniesoor die daarop let. Toch?
De jeejeepee-award voor de hoogst door jeejeepee gewaardeerde film gaat dit jaar naar de Griekse film Attenberg van de regisseur: Athina Rachel Tsangari (ook bekend van haar Iffer 2010-film Dogtooth) .  De prijs bestaat uit het noemen van de titel in dit jeejeepee-blog en een beknopte propagandeske inhoudsbeschrijving van de film. Welnu hier volgt dan die prijs:

            Het hoofdthema van de film is een unieke en aangename  vader-dochter verhouding. Pa is zestig; dochter circa dertig en dochter heeft nog geen enkele sexuele ervaring. Dochter stelt aan de   vader de vraag of hij haar wel eens naakt   ziet in zijn fantasie.   Vader is behoorlijk     geschokt door haar vraag. Ze maakt het nog wat erger door te zeggen dat zij haar    vader wèl eens naakt ziet      in haar fantasieén.     Vader vindt dergelijke fantasieën     van zijn dochter pervers. Hij vindt dat ze maar eens een vent moet zoeken.
            Eerst leert haar vriendin haar nog op uiterst amusante wijze        tongzoenen.    Als dochter   door een collega bij hem thuis uitgenodigd wordt, is het eerste dat     ze doet: zich    geheel             uitkleden en op zijn bed gaan liggen, klaar om hem te ontvangen. De collega wil met haar niks meer  dan: een hapje, een    drankje en      een dansje. Hij kleedt haar dan ook  weer keurig aan en doet wat hij    met     haar    van plan was.
            Als verbindingsstukjes tussen de diverse filmscenes heeft de regisseur gekozen voor     grappige en knap uitgevoerde silly –walks van de dochter samen met haar vriendin.     

De kleine nachtelijk uurtjes worden enigszins anders opgevuld. Nachtelijks geef ik er de voorkeur aan om te zuipen, te swingen, te lallen, te lachen en met name te swingen met mijn iffermaatjes. Tot een uur of vier. Verbazing alom bij de jonge dames en heren die mij op de dansvloer zo soepel zien bewegen. Compliment na compliment mag ik incasseren. Zeker als ze horen dat ik de zestig inmiddels gepasseerd ben.
Zowel jonge dames als heren vragen mij met enige gretigheid ten dans en laten zich inspireren door mijn gevarieerde en gedurfde  dansbewegingen. Er zijn oudere dames en heren die met enige jaloezie gadeslaan hoe soepel ik nog ben in de heupen en hoe ik op de techno-beats die de deejee de dansenden voorschotelt met gemak tot vier uur in de nacht sta te swingen. 
Zo vlak voor ik tegen half vijf in slaap val, dringt zich onverwacht bij mij een fantasie op van mijzelf, dansend met de jeugdige fotografe van de Daily Tiger, de dagelijks verschijnende krant van het iffer.
‘Hé Jee, zie je mij wel eens náákt in je fantasieën?’ vraagt Dorina, want zo heet ze namelijk.
‘Nou en of!’ antwoord ik, terwijl ik aanvankelijk toch als een blok in slaap lag te vallen.         

Geen opmerkingen:

Een reactie posten