zaterdag 26 februari 2011

Thermen Deljoya

Een aantal weken terug was de afspraak al gemaakt met Iris om eens naar de Sauna te gaan.  Ruim dertig jaar terug kwam ik  wel eens in de sauna. Toen was een sauna nog een omgebouwd woonhuis of middelgroot winkelpand met een saunacabine, een dompeltobbe met onmenselijk koud water en een douche. Een lees- annex  praathoekje en een zonnebank completeerden het geheel.  
Ik was nooit naar de sauna gegaan als een zus van me, die tien rittenkaart niet cadeau had gedaan. Dertig werd ik. Het is een heel nette gezellige sauna. Veel homomannen komen er. Misschien omdat de eigenaars homo zijn. Het is mijn ‘geaardheid’ niet; ik heb overigens totaal niks tegen homo’s. Niemand heeft daar ooit per ongeluk expres aan me kont gezeten. Die tien saunaritten waren leuk om te doen. Toch heb ik  ‘sauna’ nooit in mijn systeem opgenomen.

De sauna’s van nu zijn complete recreatieparken. Wat eens een zwembad was  is nu een saunaparadijs. Gisteren was ik op de plek waar ik ruim 25 jaar terug op een zeer zomerse dag, met de family , (vrouw Carola  en twee zonen) een dagje ging spelen en spetteren. Destijds genaamd: zwembad ‘de Plons’. Nu heet de gelegenheid ter plekke: Thermen Deljoya’.
En in plaats van een vijftig meterbad met hoge en lage duik, een kikkerbadje en een ruim speelveld met gelegenheid tot het bedrijven allerlei sport en spel staan er nu een stuk of tien saunahutten, van groot tot klein, verschillende bubbelbaden, afkoelvijvers, een dodezeebad, een Turks bad, een hammam, een zonnebankcentrum en zelfs schijnt er een ‘leessauna’ te zijn. 
           
Voor 30 euro per dag biedt Deljoya waterpret maar geheel anders dan ‘de Plons’. Op vele manieren kan van water genoten worden. Van opgewarmd, gekoeld, bevroren,  gezouten, tot stomen toe verhit water en van krachtige bubbels voorzien water.   
 Ik ben blij dat het deze dag behoorlijk koel is. Boven de 20  graden ga ik niet naar de sauna. Dan fiets ik naar Hoek van Holland, ga lekker in de zon liggen bakken en als ik dan bijna kook, duik ik de zee in. Bijna koken in de sauna vind ik ook heerlijk. Mijn vriendin Iris eist dan van mij dat ik in ijswater spring en dat verdom ik ten enen male.
‘Bekijk het maar; doe het zelf maar!’ Zeg ik stoer.
 ‘Doe je het niet,’ zegt Iris dreigend, ‘dan zit je vanavond gezellig  thuis met een fikse koppijn!’
Stoer loopt Iris het ijswater door, na de verhitting in de sauna, gaat ze nog even kopje onder en komt lachend weer boven. Eerlijk is eerlijk, ze gaat er hier met de minuut leuker uit zien. Toe we ‘Deljoya’ binnen kwamen zag ze een beetje bleek. Nu heeft ze wat kleur op beide wangen en haar ogen lachen. Als ik zeker zou weten dat ik van dat koude water zo zou opknappen als zij, zou ik ook gaan.
Nu maak  ik,  na de saunagang, een kleine wandeling door het kille park (5 à 8 graden), daarna ben ik weer voldoende afgekoeld voor het volgende verhittingsmoment, denk ik……Iris zegt er niks meer over. Ze heeft een soort verwijtende blik op haar hoofdje, waar  de woorden ‘eigenwijze lul’ goed bij zouden passen.

Het is een doordeweekse dag en de sauna is afgeladen. Volgens Iris is het is elke dag zo.  Met honderd mensen is de grote saunaruimte stampvol. De  Meester van de Handdoek komt zijn kunstje vertonen: loyly: met een handdoek hete lucht rondzwaaien door de saunaruimte. Hete lucht waaraan bijvoorbeeld eucalyptus  is toegevoegd. Een vuurvast lichaam is hier vereist! Ik ben blij toe dat ik op een beter plekje onderaan zit. Iris zit weer stoer bovenin op heter dan daar kan het niet.

Mannen, vrouwen tussen de veertig plus en tachtig min nemen, net als ik, deze dag ruime porties wellness tot zich. Ze vertonen hun ontblote, goddelijke lichamen, hoe ze er ook uit zien. Elk lichaam heeft zo zijn uniek schoonheid, toch! Dat lijkt iedereen ook beseffen. Hier is de schaamte gepasseerd.  Heel mooi. 

Iris had wel gelijk. Ik heb zelden zo’n koppijn gehad als die avond. Pas na zes paracetamols minderde het.   Well, well, wellness.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten