zondag 13 februari 2011

Kapot verhemelte

Op mixbijeenkomsten komen mensen samen die een mix willen met een van de andere aanwezigen.  Dat klinkt nogal heftig maar in de praktijk valt dat reuze mee.'Het is niet duur; sterker: het is verrijkend!  Niemand hoeft er voor uit de kleren. Het is leerzaam en gezellig tegelijk. Tijdrovend is het al helemaal niet. Een geslaagd mixduo: maakt verdeeld over drie maanden, drie afspraken met elkaar. Soms houdt zo'n mix langer dan die drie maanden stand  en leidt die tot een al dan niet hechte vriendschap. Een enkele keer  komt het tot een vaste relatie. Dat komt heel sporadisch voor. In dat laatste geval zal er hoogstwaarschijnlijk wel sprake zijn van uit de kleren gaan.

Ik heb het hier over de mixbijeenkomsten van ‘Fijn dat je er bent’. ‘Fijn’ wil Nieuwkomers in Rotterdam helpen hun nieuwe woonplaats beter te leren kennen door een match of mix  te maken tussen nieuwe en oude Rotterdammers.
Nieuwe Rotterdammers komen uit alle denkbare buitenlanden. Oud-Rotterdammers, soms ook, maar zij wonen meestal al heel erg lang in Rotterdam. Ik woon bijvoorbeeld al meer dan zestig jaar in Rotterdam. Het is de bedoeling van zo’n mixbijeenkomst, een maatje te vinden, om in een periode van drie maanden volgend op de mixbijeenkomst, drie maal iets zinvols met elkaar te ondernemen.

Op de laatste mix zijn we met zijn elven. De mixer, de gastheer en negen te mixen personen. Vijf nieuwkomers: een man uit  Kenia, en vier vouwen uit respectievelijk: Japan, Ghana, Venezuela, Costa Rica. Allen dik onder de vijftig. Oud Rotterdam is vertegenwoordigd door drie mannen en een vrouw. Allen ver boven de vijftig. Gezien het oneven aantal is het nu al duidelijk dat er een oud-Rotterdammer op pad zal moeten met twee nieuwelingen.

‘Fijn’ heeft voor een prima lunch gezorgd. Allen doen zich tegoed aan de heerlijke koffie en de rijkelijk (en gezond) belegde pistoletjes. Jammer vind ik wel dat, al kauwend, mijn verhemelte zo pijnlijk bekrast wordt door de hardgebakken korst van deze stokbroden. Ik heb de lunch nu al weer een paar dagen achter de kiezen en nog  steeds heb ik een beetje last. 
Ach, wat een luxe gezeur eigenlijk! Me dunkt dat er volop hongerige mensen zijn, die er wat graag een kapot verhemelte  voor over zouden hebben om zo'n scherp pistoletje te kunnen verorberen, toch? Tsja, als ik het van die kant bekijk valt het allemaal best weer mee.

De voorbereidselen van de mix spelen zich af aan vier tafeltjes. Aan elk tafeltje praat een oud Rotterdammer vier minuten met een nieuwe Rotterdammer.  De nieuwe Rotterdammer schuift na elke vier minuten een tafeltje op. In die vier minuten kunnen alle aanwezigen van iets meer nabij een indruk krijgen van elkanders hygiëne:  baardgroei, gebit en nagels. Verder kunnen van nabij ogen, rimpeltjes en het timbre van de stem beoordeeld worden.

Als iedereen bij iedereen is langs geweest komt het spannende moment van het invullen van de matchtoto. Mijn uitslag:
1.         Costa Rica ( een mooie dame; guitige ogen; goed nederlands; academica; 
            dertiger;  juriste)
2.         Venezuela (een mooie dame, veertiger,  rookt; veel rimpeltjes al;
            ook al ontmoet op het IFFR bij een Paraquayaanse(?) film)
3.         Ghana (een aardige hoogzwangere dame; 30+; spreekt Frans.)
4.         Japan;een dame met veel wratjes op haar wangen; niet  te verstaan. 25+      
5.         Kenia (een man, 35 jaar; veel littekens op zijn gezicht).

Tot mijn vreugde ben ik gematcht met mijn nummer een: Eva uit Costa Rica. Nota bene het mooiste meisje van deze klas! Ze zei me gelijk dat ik ook haar nummer één was!  Nee toch!?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten