Dezer dagen vliegt het geld de portemonnee uit. Althans dat roept mijn vrouw Cora bijna elke dag minstens drie keer. Eerste Kerstdag krijgen we bezoek; we maken we een kerstdiner dat er mag zijn. Vorig jaar Kerst was ik de kok; maakte toen samen met mijn broer Frits een Indische rijsttafel voor familie en vrienden. Van collega Sonja kreeg ik destijds enkele recepten voor heerlijke Indische gerechten.
Dit jaar moet Cora aan de bak. Eerste Kerstdag krijgen we een Turks echtpaar, Adem en Meiden op bezoek. Dit is een tegenbezoek, want op 2 september jl. hebben Cora, ik en onze vriendin Frieda, bij hen de Iftar, de afsluiting van de Ramadan, gevierd. We zijn die avond door Adem, de Turkse man en zijn vrouw, Meiden, verwend met heerlijk eten en drinken.
Via de organisatie 'Doe Het Samen In Rotterdam' zijn wij met deze mensen in contact gekomen. Het doel van die organisatie is het bevorderen en verbeteren van contacten tussen allochtone en autochtone Rotterdammers. De afspraak is dat Adem en zijn vrouw bij ons Kerst komen vieren.
Het maken van de Iftar afspraak met de Turkse man was echt genant van mijn kant. Ik belde Adem. Van te voren dacht ik: ‘Ik moet langzaam praten tegen die man en een beetje makkelijke zinnetjes gebruiken, anders begrijpt hij me niet. Dus zeg ik tegen Adem:
‘Hallo, ikke Jeejeepee…….., ikke horen van 'Samen In Rotterdam'.........…ja…….wij bij jou Iftar komen ……ja………jij eten bij mij Kerstmis….. goed……ja?’
En dan…….in vloeiend, accentloos Algemeen Beschaaf Nederlands antwoordt Adem mij:
‘Hallo, Jeejeepee, ik heet Adem. Ik en mijn vrouw vinden het een erg leuk idee om samen met jou en je vrouw ……..enz.’
Ik schaamde dood. Adem, 32 jaar, blijkt een hoog opgeleide man te zijn, die in Nederland geboren is. Wist ik veel. Hij is directeur van een organisatie die ooglaseroperaties uitvoert. Zij vrouw, Maiden. 29 jaar, is jeugdpsychiater. Bij hen kom ik dus aan met mijn kromme taaltje. Shame shame.
Cora heeft samen met Frieda het menu voor die eerste Kerstdag bedacht. Van mij wordt verwacht dat ik allerlei hand- en spandiensten verricht. De stoofperen maak ik klaar, vind ik leuk om te doen; kan ik ook goed; mijn stoofperen zijn wereldberoemd in de Rijnmond. Ik rasp de knolselderij; geen geringe klus met alleen een ouderwetse groenterasp voorhanden. Cora en Frieda kopen de nodige ingrediënten. Alle zware boodschappen mag ik doen, zoals de drank, vooral de zwaar alcoholische.
Cora en Frieda hebben hun handen vol aan de halal (jazeker) kalkoen van zes kilo! Als die kalkoen nog geleefd zou hebben, had hij zich dood gelachen bij het zien van het zielige wokje, waarin hij aangebraden moet worden. Met twee vorken houdt Frieda de kalkoen, gevuld met kastanjepuree, abrikozen en fijngehakte walnoten, in evenwicht in het wokje. Het beest staat op zijn kop, althans waar die kop eens zat, op de bodem van het wokje. Bijna dreigt de kalkoen los te komen van Frieda’s vorken en op de keukenvloer te stuiteren maar net op tijd kan Cora het beest grijpen met haar geribbelde rubberen ovenwanten. Wij vragen ons af of een op de vloer geflikkerde kalkoen nog wel halal genoemd mag worden. Met de bereiding van de kalkoen gaat het voorspoedig; na het aanbraden ging hij de oven in en inmiddels staat hij lekker af te koelen op het balkonnetje. Het hoofdgerecht is klaar. In de loop van deze avond en morgen doen we de rest.
Adem heeft ons gevraagd iets vertellen over de achtergrond van het christelijke Kerstfeest. Dat gaan we ook doen maar vooral ……………….lekker eten in vrede.
Wat eten wij deze Eerste Kerstdag met onze Turkse vrienden?
Gevulde kalkoen
Wortelsalade met gember en pistachenoten
Broccoli met champignons
Knolselderij gehakttaart
Vegetarische zuurkooltaart
Cranberry cheesecake
Alle lezers
Prettige Kerstdagen
en een
Goed, Gezond en Grappig 2011
Jeejeepee
tot 4 januari 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten