Ik kijk wezenloos naar buiten. Door het raam van het ziekenhuis zie ik de drukke verkeersader, die vanuit de Maastunnel naar het hart van Rotterdam voert. Veel automobilisten geven ter hoogte van het ziekenhuis nog even flink gas om bij groen nog net even door het stoplicht door te kunnen rijden. Ik ben op bezoek bij Bert, een vriend van me uit de tijd dat ik bij het Gemeentelijk Havenbedrijf werkte. Hij herstelt van een operatie aan zijn prostaat. ‘Hé Jee,’ zegt Bert, hij kijkt op uit zijn Voetbal International, die hij zit te lezen en hij wenkt me wat dichterbij te komen, ‘heb jij er zin in om, wanneer straks deze ellende (hij tilt zijn deken op en wijst naar zijn kruis) voorbij is samen met mij eens naar een sexclub te gaan? Ik ken een ontzettend leuke in Gouda. Een jaar of drie terug ben ik er eens geweest.’
Ik kijk hem even goed aan om er zeker van te zijn, dat hij me niet in de maling neemt, want Bert is een rare goser.
‘Nou, Bert, eerlijk gezegd zou ik best met je mee willen maar daar begin ik niet aan om de doodeenvoudige reden, dat ik dat ik daar de poen niet voor heb.’
‘Ho, ho, Jee, stil nou even,’ zegt Bert, ‘ik nodig je uit, dus alle kosten zijn voor mij. Nou, Jee, wat denk je d’r van. doen we het wel of doen we het niet?’
Volop twijfel, nu. Normaal als anderen me een probleem voorleggen of me iets vragen waar ik niet direct raad mee weet is mijn eerste reactie: ‘Even geduld……ik moet er eerst even over nadenken, hoor………………en dan heb ik het er nog even met mijn vrouw over ….en dan hoor je het wel.’ In dit geval is dat natuurlijk niet zo handig.
‘We doen het,’ zeg ik in een opwelling tegen Bert, ‘geef maar een seintje wanneer je weer in staat denkt te zijn om wat klaar te maken bij die dames in Gouda.’
Toch pas drie maanden later krijg ik een mailtje van Bert: of ik aanstaand weekend kan, vrijdag, zaterdag of zondagavond. We gaan met zijn auto. Ik kies de vrijdag. Voor ik weg ga stop ik vlug nog een paar flappen van honderd (gulden) in mijn portemonnee. Zowel Bert als ik zien er keurig uit en ruiken lekker fris. Dat is voor die hoertjes straks wel zo fijn, toch. In Gouda zijn we in een vloek en een zucht. De club genaamd ‘de rode Luifel’ is in een achterafstraatje. Het is er piepklein. Bert had van huis uit al twee lieve slanke blonde poppetjes geregeld. Ze waren er klaar voor. Ze zitten op een van de twee driezitsbanken televisie te kijken ……naar de postcodeloterij, geloof ik. De dienstdoende pooier, vermomd als bijzonder aangenaam, contactueel ingesteld persoon, wijst ons ten overvloede nog op de dames, die uiterst vriendelijk naar ons beginnen te zwaaien.
De dames blijken uit Rusland te komen en hete Irina en Svetlana. Het zouden goed zussen kunnen zijn. Ze verstaan en praten geen woord Nederlands, Duits of Engels, laat staan Frans dus dat wordt gebarentaal. De dames weten wel keer op keer duidelijk te maken dat ze dorst hebben en laten ons dan cocktails voor hun bestellen die eerder duur zijn dan dorstlessend. Bert en ik houden het bij bier.
Tussen de drankjes door gaat Bert met Svetlana en ik dus met Irana naar boven. Daar waren we tenslotte voor gekomen. Irina, blond kort haar, klein van stuk en in geen enkel opzicht fors te noemen, begint met wat kleding uit te trekken, zodat ze in de fraaie slaapkamer in een soort bikini rondloopt. Ze gebaart mij, me uit te kleden, wenkt me dan naar het fonteintje te komen en gaat daar mijn piemel en mijn zak wassen alsof ik een klein baby’tje ben, zo lief en zacht. Ook het afdrogen doet ze zoals een lief jong moedertje bij haar kleine pikkebaas zou doen. Als Irina haar bikini heeft uitgedaan, kruipen we in het grote bed tegen elkaar en vrijen wat. Als ze merkt dat ik haar dreig te gaan ‘tongen’ wijst ze dat resoluut af door eerst haar hand voor haar mond en dan voor mijn mond te houden.
Naast me in de kamer, hoor ik Bert en Svetlana, enorm feesten. Vooral Bert. Stevig wordt er gelachen en gekreund!
Ik bef Irina, hetgeen mij in ieder geval opwindt. Volgens mij doet Irina net alsof ze er geil van wordt. Als ik al beffend bijna klaar dreig te komen trekt Irina me naar boven. Ze doet me vliegensvlug een condoom om en nodigt me uit om in haar te komen. Al tijdens het omdoen van het condoom wordt mijn pik een beetje minder hard en zodra ik bij Irina binnen ben, heb ik nog maar een heel klein slap pikkie over van die erectie. Dat zou de hele verdere avond ook zo blijven. Ondanks de geduldige en lieve pogingen van Irina 'om hem weer omhoog te krijgen'. Ondertussen komt Bert schaterend en luid kreunend aan zijn gerief. Ook Svetlana acteert hier vrolijk in mee.
Ik zit al lang en breed met Irina naast me op de bank naar Studio Sport te kijken als Bert en Svetlana vrolijk lachend aanschuiven. De dames bestellen ieder nog een duur drankje en Bert, hij heeft waarschijnlijk honger gekregen, bestelt behalve bier ook nog een portie bitterballen ’met mosterd’.
Voor mijn gevoel geheel onnodig knipoogt Bert vet naar me, lacht besmuikt en steekt irritant lang zijn duim naar me omhoog.
‘Ik betaal de drankjes wel,’ zeg ik.
‘Weet je het zeker,’ vraagt Bert?
‘Ja,’ zeg ik.
'10 cocktails (tien gulden per stuk) en 10 pils (1,25 p.s.): in totaal 125 gulden alstublieft,' zegt de pooier annex /barman.
Ik vraag Bert wat hij kwijt was voor de dames.
‘Vijfenzeventig gulden, per uur, per dame, reken maar uit, Jee, 300 gulden bij mekaar.’
‘Ik denk Bert, dat ik morgen mijn vrouw ga vertellen wat wij hier vanavond beleefd hebben.’
Bert kijkt me aan of hij water ziet branden.
‘Jee, als er iets is wat je natuurlijk absoluut niet moet doen is dit soort dingen tegen je vrouw vertellen; dat vergeeft ze je nooit meer.’
‘Werkelijk, Bert?’ zeg ik.
'Ben jij trouwens nog lekker klaar gekomen, Jee,' vraag Bert me in de auto op de terugweg naar Rotterdam.
'Nee, zeg ik dapper maar eh, lekker was wel wel, ze was heel lief maar klaar gekomen, nee.'
'En jij, Bert?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten