Het mogen dan kneusjes zijn maar eerlijk is eerlijk het zijn stuk voor stuk, prima, prima medewerkers…….petje af voor al die kneusjes en een driewerf hoera ook: hoera, hoera, hoera. Dat hebben ze gewoon verdiend. Een goede keuze dus van Bristol. Nergens is de bediening beter dan bij dat Bristol-filiaaltje. Een ieder heeft toch eigenlijk wel een krasje zal ik maar zeggen. Ik vermoed dat dit personeel met overheidssubsidie binnengehaald wordt. Lekker goedkoop. Hoe moet Bristol anders die prijzen zo laag houden? Het is gewoon hun personeelsbeleid.
Tot slot nog iets over de Bristol bedrijfskleding: een slap blauw broekje, een blauw overhemdje, voor de dames een lullig geel sjaaltje, voor de heren een suffe gele stropdas en als het wat frisser wordt: een stijve donkerblauwe pull-over; lijkt wel een kogelvrij vest. Kleding die absoluut niet ARBO is. Een beetje personeel organiseert gelijk een langzaam aan actie.
Wel weer erg mooi vind ik de jongens van de Bristol-Beveiliging (BB)…….die zwaar gebouwde boys…negers zijn het vaak…..nou ja, wel niet écht uit Afrika, ……...maar uit Kaap Verde of Suriname….die staan bij de roltrap heel stoer te kijken naar iedereen, die met de roltrap Bristol binnen komt rollen. Wat een brede gespierde sportschoollichamen. Van zo’n lichaam, ik zeg het maar eerlijk, droom ik. Voor die brede schouders, de imposante biceps en het wasbord op de buik, ga ik naar de sportschool…… ‘every other day’…….maar…..om dit nog even af te ronden, deze jongens zijn wel prima gekleed...passend…. in donkerblauwe, ruimzittende uniformen, dezelfde als die van de US-Airforce ………..en voor de show zijn er ook nog nep-insignes op de mouwen geborduurd. Heel fraai, hoor…..en het staat die knullen nog zo goed ook.
Tot mijn grote verbazing lopen hier bij Bristol, op maandagochtend, twee jongelui een beetje rond te lummelen…….de een lummelt een beetje meer dan de ander. Broers zo te zien, halverwege de twintig, denk ik. Normaal zit ik hier lekker in mijn alleentje schoenen te passen. Dat is flink balen!
De ene broer is rustig; de ander helemaal niet. ‘Onrust’ snelt langs de schappen en rekken, pakt wat, bekijkt iets …vlug-vlug-vlug en pleurt het spul weer ergens terug ..…..’wat een teringzooi hebben ze hier zeg. Tsjiezus, je denkt toch zeker niet dat ik met die grafzooi van hier ga lopen, Ab.’
Ab heeft ondertussen wel een leuke schoen uitgezocht voor zijn broertje.
‘Hé Ben, doe deze eens aan …….gaaf schoentje, kerel.’
‘Zak toch in de stront man met je gaaf schoentje’…….. (toch bekijkt hij het even vlug van alle kanten……….ruikt er ook aan)……’wel echt leer, Ab,’ zegt hij………… effe passen.’
Ben ploft naast me neer. Hij stinkt naar bier of ….iets anders alcoholisch, hij heeft een rooie kop en kijkt wat opgefokt uit zijn ogen.
Ik heb een paar laarsjes gevonden, nou nog even voelen of ze lekker lopen. Prima de luxe. Lopen goed, zacht leer, zwart. Mooi laarsje. Ik trek de laarzen weer uit en doe ze in de doos.
Ben heeft de laarzen gepast maar hij vindt het maar niks. Het uittrekken van de de gepaste schoenen gaat niet zo soepel…..vooral de rechterschoen wringt………het gaat gepaard met nodige godvers. Hij gooit ze naar zijn broer terug….’kutschoenen’. Ab heeft alweer een paar nieuwe voor hem uitgezocht.
‘Zo, ouwe, hebbie lekker een paar nieuwe laarsies gescoord?’zegt Ben pardoes tegen mij.
Ik zeg: ’Jazeker, jonkie, ik heb inderdaad een paar leuke laarzen gekocht…..nog voor een aardige prijs ook….’
‘Noem ie me nou jonkie?’
‘Ben je dan geen jonkie soms? Jij noemt mij ouwe, daar heb je helemaal gelijk in, want dat ben ik ook een oudje van in de zestig...en jij, jij zal toch niet veel ouder dan vijfentwintig zijn schat ik zo in………..vandaar dat ik ‘jonkie’ tegen je zeg.
‘Okee, die laarzen zijn echt gaaf, ouwe maar dan wel voor een jonkie.’
'O,....nou, als ik jou dan ook wat mag zeggen, jonkie, die schoenen, die je daarnet paste, staan je prima.’
Ik koop nog een paar sokken en een t-shirtje. Bij de kassa zijn de broertjes aan de beurt. Ab rekent, bij de dikke pad, het paar schoenen af dat Ben, het eerst paste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten