Dat ma deze vriendendienst aangrijpt om mij te verbieden ooit nog met mijn beste vriend, Hans om te gaan, kan ik met de beste wil van de wereld niet plaatsen……..misschien denkt ze door deze actie haar ideale zoon weer terug te krijgen.
Ik ben nu wel meer thuis, in haar buurt, maar voor mijn eigen gevoel ben ik verder van haar weg dan ooit. Zij kan nu vanaf de eettafelstoel naast de gashaard weer volop tegen me aan lullen: over vervelende buren, drukke kinderen, weinig huishoudgeld en een echtgenoot ‘waar je helemaal niks aan hebt’, die in Brazilië zit, of in New York of waar ook ter wereld en daar zijn geld zit te verbrassen. Het voelt niet alleen anders, het is gewoon anders. Ik hoor wel dàt ze zit te spuien maar wàt ze zegt hoor ik niet, interesseert me eigenlijk ook niet. Over de barrière tussen mij en mijn moeder, ontstaan door het glas incident kom ik niet meer heen. Voor haar blijf ik de ideale zoon, die eigenlijk niet meer hoeft te doen dan luisteren en zo af en toe eens ja knikken of nee schudden.
Die kleine broertjes van me zijn leuk! Ma ziet natuurlijk ook dat ik er lol in heb om met die kleine donderstenen in de weer te zijn…......……….maar voor haar doe ik het niet…….., ik doe de dingen met ze, gewoon omdat ik er zelf zo’n plezier in heb. Vijf broers heb ik die jàren jonger zijn dan ik en omdat hun vader ‘weet ik waar’ op de wereld aan het werk is….kruip ik onbewust in de vaderrol……de ideale zoon wordt ideale vader, althans het soort vader dat alleen maar leuke dingen doet met the kids: voorlezen, gezelschapsspelletje, voetballen, theatertje, fietsen, zwemmen enz. enz.. Beslist geen vader, die grauwt en snauwt, slaat en veel in de huiskamer ligt te maffen wil ik zijn.
Lange tijd heb ik geen vriend ….ik spreek natuurlijk wel met klasgenoten en jongens in de straat, dat wel, maar niet zo veel en bovendien als je eens een praatje met iemand maakt ben je nog geen vrienden. Ik maak mijn huiswerk, kijk veel tv: programma ’s als :’Wie van de drie’, ‘Een van de acht’,’de Rudi Carell show’, Dorus, Piste, Zaterdagavondakkoorden, maar ook kijk ik met vee plezier met mijn broertjes naar Swiebertje, Pipo de Clown en Okki Trooy.
Uren speel ik aan de eettafel patience.
Met een stuiver speel ik het volledige wedstrijdprogramma van de Nederlandse voetbalcompetitie. Bijvoorbeeld Sparta – Feyenoord. Sparta is ‘kop’; Feyenoord is ‘munt’. Ik gooi de munt omhoog; als de stuiver met ‘kop’ naar boven op de tafel terecht komt is het een doelpunt voor Sparta…..als ‘munt’ naar boven ligt is het een doepunt voor Feyenoord. Vier keer per wedstrijd gooi ik de munt omhoog……..dus het kan 4 – 0, 3 – 1, 2 – 2, 1 – 3 of 0 – 4, worden. Elke week een andere kampioen van Nederland.
Ook help ik mijn moeder met stofzuigen, dweilen, ramen zemen, toilet en badkamer schoonmaken…………….dat dan weer wel …..….niet elke dag zo maar wel vaak………ze heeft het ook zo druk met al die kinderen. Ook doe ik de boodschappen als er tenminste geld is. ‘Jij bent tenslotte de sterke man in huis nu,’ hoor ik iedereen tegen mij zeggen op verjaardagspartijtjes en andere ‘gezellige’ familiebijeenkomsten. Van mijn activiteiten als grote broer geniet ik volop; daarentegen doe ik alle klussen voor ma, nadat ze mijn maatje Hans de deur wees, met frisse tegenzin.
Hans was…..is mijn enige vriend. Verder heb ik helemaal niemand.
De eerste drie maanden na de beslissing van mijn moeder zie ik Hans ook niet. Misschien dat zijn ouders ook gepiqueerd zijn dat ze niet willen dat hij in mijn buurt kom……….…..misschien dat hij mij mijdt…..maar na die drie maanden lopen we elkaar toevallig tegen het lijf……………………… we praten even kort met elkaar.
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten