Belachelijk! Met zo’n hongerloontje als dat van pap moet je niet meer dan twee kinderen nemen en zelfs dan zal het nog niet meevallen om rond te komen. Jaar in jaar uit liggen we aan de geeuwhonger maar dood gaan we er niet van, dat dan ook weer niet.
Jezus Christus nog an toe! Wat is dit nu weer?! Gaat die klote buurman Diederik, van hier beneden op een verwarmingselement zitten beuken, terwijl ik hier rustig in mijn geheugen zit te graven over mijn in en in zielige leven in de vorige eeuw. Die tering-alcoholist. Tachtig keer is hij al opgenomen in de Hannah-kliniek, de plaatselijke afkickkliniek voor verslavingszorg. Meneer loopt daar doodleuk weg en is vervolgens zijn buren weer wekenlang tot hemeltergende overlast. Reken er maar niet op dat die lamzakken van de Hannah hem weer als de donder komen oppakken. Het lijkt haast wel of ze daar blij zijn dat ie is opgerot.
Zondagochtend om half elf staat Diederik, weer eens volkomen lam, met zijn gore onderbroek op zijn knieën, voor mijn deur.
’Ik heb toch een dorst, Onno, heb je misschien wat voor me?’ De klootzak. Hij bedoelt natuurlijk te zeggen dat ie smacht naar de alcohol. Wat hij van mij kan krijgen en dat moet hij nu toch onder hand wel weten, is een emmer koud water in zijn smoel en als hij met dit soort ‘grappen’ bij me blijft aan komen, dan krijgt hij een emmer kokend heet water over zijn kop. Dan kan hij op het brandwondencentrum een paar weken afkicken; weglopen is dan onmogelijk zolang de brandblaren voor zijn ogen zitten.
Bijna zou ik mijn eigen diepe ellende, als kind in de tweede helft van de vorige eeuw, hierdoor vergeten…………………….een van mijn geliefde jankonderwerpen: het grote gezin. Ja, je spoort in feite toch niet als ouderpaar als je dertien kinderen neemt wanneer je er hooguit één misschien twee kan onderhouden. Nou heb ik nog niet eens verteld, dat van die dertien kinderen er maar liefst 2 krankjorem zijn. De een nog erger dan de ander.
De jongste is een mongool. Nota bene geboren in een periode dat alle bladen, van Margriet tot de Donald Duck met schreeuwende koppen publiceerden: vrouwen van Nederland: opgelet; als je boven de 38 jaar zwanger wordt, is de kans wel héééééééeéél ontzettend erg groot, dat je een mongool baart!!!! Maar mijn ouders lezen dat niet of ze willen het gewoon niet weten of het kan ze geen ene moer schelen. Mam maakt het helemaal niks uit: ze is 43, houdt van veel zwanger zijn en van alle mogelijke kleine baby’tjes. Terwijl ik net in het tijdschrift ‘Ouders van Nu’ een ongeloofwaardig artikel lees over pril ouder geluk in combinatie met een meervoudig gehandicapte kind , baart mam, haar laatste kind. Mijn jongste broer: Tet (met een t). Iedereen zegt: ‘wat een leuk ventje’.....ja, ja, zeg dat wel....maar ik zie het gelijk. Tet, dat leuke ventje, is een mongool. Dat zie ik zo. Mij hoeven ze niks wijs te maken. Ik ben niet achterlijk. Een mongool uit het boekje: oogplooitjes; breed neusje, huidplooitje op de handpalm en ga zo maar door. Ik heb het net allemaal zitten lezen in Ouders van Nu.
‘Dat heb je d'r nou van, mam' zeg ik, 'daar zit je tot je dood aan vast.' Als een soort troost vertel ik haar, dat mongolen nooit zo erg oud worden veertig hooguit vijftig jaar. Mam reageert nauwelijks verheugd. Ze lijkt wel geïrriteerd door wat ik zeg…….’zo lang ik kan, zorg ik voor Tet,’ zegt ze berustend, ‘al word ik over de honderd’ en..........wie dan leeft, wie dan zorgt.
In 1970 zijn er nog geen testen die kunnen aantonen dat er een mongooltje groeit in de zwangere vrouw. Als die er wel waren had ie tenminste al in een vroeg stadium geaborteerd kunnen worden. Dan hadden we geen Tet gehad. Had ik aanstaande zaterdag ook geen feestje gehad voor Tet's veertigste verjaardag.
Ik vraag me af of mijn moeder had besloten om Tet te laten afdrijven............nee, ik vraag het me niet af ook............….ik weet heel erg zeker dat ze dat noooooooit, nooit van haar leven gedaan zou hebben en………………… eerlijk is eerlijk: Tet is ook een heel lieve jongen. Totaal geen last van die vent. Hij is heel gevoelig, lief , vriendelijk, aardig. Kortom: een schat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten