Zit ze opeens op m’n schoot….Jolande van 13…….onwillekeurig streel ik haar waar ik haar kan strelen……haar glanzende blonde haren…..haar gezichtje.....haar armen ……….haar goeie, stevige been …….…. haar borsten. Mijn ademhaling is gelijk al van slag. Jolande spint van genot en we doen ‘neusjes wrijven’……..en gelijk zit ik met een stijve......fijn wel dat Jolande niet zo zwaar is....ze zit er boven op en moet hem nu voelen......dat kan niet anders. Ze drukt haar glimmende rode lippen tegen de mijne; opent langzaam haar mond; met haar tong duwt ze zachtjes mijn lippen uit elkaar ……..onze tongen verstrengelen zich en spelen en ……………daar is Hans alweer met drie bier.
'Ha, zegt Hans, dat is precies de situatie hier:'dikke lul, drie bier'.
Grappig, ja….Hans kijkt met een tevreden hoofd naar ons twee……’Jolande is bij Jee in goede handen’’, lijkt hij uit te stralen……Jolande laat zich langzaam van mijn schoot afglijden.
‘Mag ik nog even bij jullie blijven zitten? Beneden is niemand…..zo saai.’ vraagt Jolande.
Nee! Wegwezen en wel onmiddellijk, kreng. ’ zegt hij….en tegelijk er lachend achteraan: ‘tuurlijk mag je blijven, lieve zussie.’
‘Volgend jaar’ zegt Hans, ‘ ga ik naar Utrecht. Studeren. Op de academie voor expressie door Woord en Gebaar. Ik ga ook in Utrecht wonen. Het zal niet meevallen om een kamer te vinden daar. Misschien ga ik wel iets kraken. Gebeurt momenteel veel in Utrecht. Panden van het Bisdom Utrecht worden gekraakt: kloosters, semenaries. Tegenwoordig zijn maar zo weinig mensen er in geïnteresseerd om katholiek van beroep te worden.
Op dat schooltje in Utrecht wordt ik opgeleid tot leraar dramatische vorming. Als ik daar slaag kan ik lesgeven op allerlei scholen. Theater- en speltechnieken worden op die scholen gebruikt voor persoonlijke vorming en verheldering van relationele processen.
Ik heb Hans nog nooit zoveel moeilijke woorden achterelkaar horen gebruiken. Zou die het zelf wel begrijpen?
‘Wat doe je dan precies voor dingen daar op die school, Hans?’ vraag ik hem.
‘Nou, te veel om op te noemen eigenlijk, ballet, volksdansen, toneelspelen, kostuums en decors maken, fotograferen en geluidsopnames maken, zingen, muziek etc. etc.’
Jolande heeft volgens mij niet eens naar hem geluisterd. Afwezig draait ze met een vinger door een lok van haar blonde haar; af en toe neemt ze een slokje bier, waarbij ze steeds weer een vies gezicht trekt…………..soms gluurt ze naar mij met een geile blik in haar ogen (althans, dat denk ik).
‘Ik vind het een nogal dramatisch verhaal, Hans, dat je ons gaat verlaten.’ zeg ik.
‘Maar zonder gekheid, het lijkt me een waanzinnig leuke opleiding; ik zou het ook wel willen doen zoiets, maar daar ben ik veel te verlegen voor.'
‘Ga je hier dan weg, Hans,’ vraagt Jolande.
Hans geeft geen antwoord.
Jolande laat een boer, ongelooflijk hard voor zo’n schriel poppetje.
‘Ik weet nog niet wat ik ga doen,’ zeg ik.
Als ik ga studeren doe ik het ’s avonds, na werktijd. Ik moet sowieso gaan verdienen voor thuis, weet je . Het is nu armoe troef; we hebben nauwelijks te vreten en mijn vader verdient zowat niks.’
wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten