Armoede werkt niet

Deze koude zaterdag, 27 november 2010,  vertrek ik om negen uur ’s ochtends per fiets naar het Centraal Station Rotterdam. Daar stap ik om kwart over negen in een bus om met 57 Rotterdamse SP’ers en wsw’ers naar Den Bosch te gaan. Daar doen we mee aan een demonstratie tegen de laffe plannen van het kabinet Rutte/Verhagen/Wilders om de WSW af te knijpen.

Na de Moerdijk gaat het onverwachts sneeuwen. De weilanden veranderen snel in witte reuzenlakens. Rond elf uur arriveren we daar. Er is een grote opkomst. Er is op 500 mensen gerekend. Ruim 1500 mensen zijn er bij deze manifestatie ‘Armoede werkt niet’. 
 SP-leider Emiel Roemer, PvdA-leider Job Cohen, FNV-voorzitter Agnes Jongerius en Ad Poppelaars, directeur van de Centrale Gehandicaptenraad spreken strijdbare woorden. Ze worden luid toegejuicht en krijgen vaak applaus van de actievoerders.  

Wat een dappere regering hebben we toch!  Het stoere kabinet Rutte-Verhagen-Widers heeft plannen om 30.000 banen van arbeidsgehandicapten (wsw’ers) te schrappen in de sociale werkvoorziening.

Iedereen heeft wel zo’n wsw’er of in de buurt of misschien in de familie. Een chronische geestelijk of lichamelijk gehandicapte. Blind, spastisch, astmatisch, mongool, asperger, autist, de la Tourette,  enzovoorts. Iemand, die zonder bemoeienis van de overheid nooit aan de slag zou komen. Helaas staan de meeste bedrijven niet te wachten op zo iemand, die misschien wat minder werkt, of misschien wat minder snel werkt of misschien wat meer uitvalt dan een ander. 

Nederland is beroemd in de wereld (in positieve zin) door de wijze waarop ons land met arbeidsgehandicapten omgaat.  Reeds tientallen jaren, tot op de dag van vandaag, is er voor deze mensen in werkplaatsen over het hele land volop werk aan de winkel. Ze krijgen daarvoor een redelijke beloning en kunnen dat werk doen in hun eigen tempo, in een voor hun geschikte werkomgeving.

Bij de overheid en in de dienstverlening werken wel de meeste wsw’ers. Ook in industrie en de  handel gaan steeds meer arbeidsgehandicapten aan de slag. Wat ze zoal doen? Een kleine greep:

• Het sorteren en vouwen van de schone was voor een ziekenhuis of andere zorginstelling.
• Het inpakken van snoepgoed of papieren zakdoekjes
• Gemeentelijke ‘groen’ werkzaamheden, zoals het bijhouden van groen bij speeltuintjes of trapveldjes, perkjes in woonwijken etc.
• Werken in de houtzagerij
• Werken in een meubelmakerij
• Werken in de kantine.

Zonder enige gêne lijkt dit kabinet Rutte, Verhagen, Wilders dus een streep te gaan halen door dit stukje Sociale Trots van Nederland.

Ik heb twee broers die geestelijk gehandicapt zijn; de een kan iets meer dan de ander: de een, Bob, doet rolletjes serpentines in een doosje en vervolgens het dekseltje op dat doosje; de ander, Kok, verwijdert oude houdbaarheidsdata op deksels van potjes levensmiddelen en stempelt er vervolgens een nieuwe houdbaarheidsdatum op.  Voor die  tweeëndertig uren, die Bob en Kok nu werken zullen 'ze' toch wat anders moeten vinden. Niks doen is absoluut geen optie voor Bob en Kok; dan zijn ze een gevaar voor zichzelf èn voor hun omgeving. Vooral voor hun omgeving, vrees ik bijna wel zeker.....en tsja........dat zal gegarandeerd ook weer centjes gaan kosten, vrees ik zeker.  Denk eens aan de extra begeleiding……..of worden Bob en Kok misschien toch gewoon 32 uur per week achter de geraniums gepoot of preventief opgesloten op hun kamertje?  

Het is moeilijk te geloven………..ik heb die knullen zien werken……….een lol dat ze toch hebben… ………..en een tempo dat ze er in leggen……..ongelooflijk.

Gaat dus dat soort leuke en ook voor de samenleving zinvolle momenten, mijn broers dus zomaar even afgenomen worden? Dacht het toch niet, hè!

Mijn broers wonen ‘begeleid’. Het merendeel van de arbeidsgehandicapten (wsw’ers) echter, woont zelfstandig, heeft een huishouden en moet gewoon zien rond te komen van het geld dat ze in de wsw verdienen. In januari, vóór de verkiezingen dus,  vond Wilders het minimumloon nog het heilige huisje van de sociale zekerheid, maar die PVV stemt er nu wel mee in om mensen met een arbeidsbeperking onder het minimumloon te laten verdienen! Van die Wilders moet je het dus als wsw’er beslist niet hebben.

Mensen met een arbeidsbeperking horen niet de rekening van de crisis te betalen. Dom, omdat deze bezuinigingsplannen voor veel mensen armoede en uitsluiting betekent. Er zullen 30.000 banen in de sociale werkvoorziening verdwijnen. Veel van deze mensen komen niet aan de slag bij reguliere werkgevers en zullen dus in armoede belanden.

Deze actie is door de SP georganiseerd. Des te meer waardeer ik de komst van Job Cohen van de PvdA. Het belooft een betere linkse samenwerking. Het geeft me hoop voor de toekomst. Het  is een goed voorteken voor de wsw’er.

Vincent Bijlo, de blinde cabaretier treedt ’s middags in Den Bosch op: hij is grappig en toch leuk:

-          hij koopt een braille kookboek:helaas is het eerste recept een tricolore pasta.

-          hij doneert zijn ogen aan Geert Wilders.

-          hij stelt, (zeer wijs): 'Pas als alle vooroordelen de wereld uit zijn, pas dan kunnen we de sociale werkplaatsen afschaffen.'

Twee uur ‘s middags  eindigt deze manifestatie in Den Bosch. De FNV organiseert op 6 december a.s.   een vervolg op deze  ‘Armoede werkt niet’ dag.

Hoewel nog steeds retekoud, is op de terugweg vanuit Den Bosch te zien dat de sneeuw van deze ochtend weer snel is gesmolten. Om drie uur ’s middags komt de bus aan bij het koude Centraal Station Rotterdam (-4 graden Celsius). Moe maar voldaan stappen de actievoerders uit de bus, nemen hartelijk afscheid van elkaar en gaan dan ieder huns weegs in de gezellig drukke binnenstad. Ik zelf slaag er in om binnen de eerste drie kwartier mijn fiets terug te vinden tussen de duizenden tweewielers, die,  in, op, om en onder dit station achtergelaten zijn. Geheel verkleumd maak ik de keuze  in de rust naar huis te fietsen, zodat ik de tweede helft een beetje comfortabel,  thuis, lekker warm en direct kan zien.


Een kritische noot:
De organisatie heeft bij de Brabanthallen blijkbaar veel te weinig capaciteit ingekocht.
Gerekend is op 500 mensen er komen er 1500 .
Er was heel duidelijk tekort aan koffie, lunchpakketten, personeel, stoeltjes, toiletruimte en zaalruimte.
Er zijn vijfhonderd mensen binnen, die al een kopje koffie gedronken hebben...of misschien zelfs wel wel twee.
Dan moeten er nog eens duizend binnen komen. Daar is niet direct koffie voor .........die moet dan (!) nog gezet worden en dat duurt wel heeeeel erg lang. Voor duizend actievoerders begint de manifestatie 'Armoede werkt niet' zonder koffie.................. en dat in Brabant.
Er zijn slechts vijfhonderd lunchpakketten (in plaats van de dus noodzakelijke 1500 )verpakt in belachelijk grote boterletterdozen (voor twee broodjes en een banaantje). De rij voor die ene uitdeelplek (waarom geen 8?) van die pakketten is schandalig lang (je zou maar gehandicapt zijn en niet lang in de rij kunnen staan!  Er moet bijna gevochten worden om een pakket te bemachtigen.
De rijen voor de toiletten en dit keer niet alleen voor de damestoiletten, zijn gigantisch.
Beetje krenterig georganiseerd, lijkt mij! Volgende keer beter!
Want zowel Armoede als Krenterigheid werkt niet . Tenzij het de bedoeling is om de aanwezigen alvast een voorproefje te geven van de toekomst? Maar dat kan ik niet geloven.