zondag 29 mei 2011

Kleurrijk (2)


Vóór de fietsenmaker, maakt een man, grijze baard, rode schoenen,  zwarte muts en een lange donkerblauwe regenjas, zijn fiets vast aan een parkeerbeugel. Als ik langs hem loop, knikt hij beleefd in mijn richting en zegt:

‘Goedemiddag dames.’

??????
De schade bij de fietsenmaker valt mee. Twintig euro voor een nieuwe binnenband, een paar nieuwe spaken en een paar druppeltjes rijwielolie voor de ketting.  

Ik kan het niet nalaten om nog even bij het stadhuis te gaan kijken.
Niet iedereen is meegegaan naar de trouwzaal. Als ik  me goed herinner biedt die zaal ook geen plaats aan zo veel mensen. De eerste bruiloftgangers komen trouwens nu al weer naar buiten. Dat is niet eens zo raar want we zijn inmiddels wel een half uurtje verder.

Naast de ingang van stadhuis zie ik die zonderlinge man van zoëven ongestoord de trap oplopen….. zijn lange regen jas heeft hij niet meer aan……het regent ook niet.  
Blanke man, grijze baard: opvallend hier tussen die overwegend donkere mensen hier. Ook qua kleding is hij duidelijk een dissonant. De kleding van deze man is in vele opzichten paradoxaal te noemen. Van boven: wit overhemd, stropdas, colbert en een hoofddoekje. Van onderen: rode Nikes, geitenwollen sokken en een veel te kleurrijke slobberbroek, iets te kort voor een lange, iets te lang voor een korte broek.  Onder het hoofddoekje pluizen warrig  grijze haren. Met zijn baard zou hij model kunnen staan voor kapitein Iglo.

Het zojuist getrouwde paar treedt breed lachend kinderen tegemoet, die op het bordes  rijstkorrels en confetti op het stel laten neerdalen. De musici spelen ’Daar komt de bruid’ en het publiek ‘tatatatatataaaat’ dit lied uit volle borst mee. 

De baardman bukt zich voor zijn schoudertas en rommelt daar wat ik. Met in zijn hand een donker voorwerp uit zijn tas,  staat hij in twee grote stappen, voor het kersverse echtpaar. Van dichtbij nu vuurt Baardmans grote rode verfklodders af op het geshockeerde stelletje; uit een paintballwapen! Vervolgens pleegt hij met het laatste beetje rode verf een zelfbesmeuringsactie.  Surveillerende politieagenten en door het bruidpaar ingehuurde veiligheidsfunctionarissen, arresteren hem en voeren hem af naar het nabijgelegen politiebureau.
Op de pc van Baardmans valt weinig te ontdekken. Veel onnozele schrijfsels en veel paintball - exercities. Allemaal op zijn zolder. Druk in de weer is hij dan met ‘paintballen’. Onder het slaken van oerwoudkreten beschiet hij posters van sterren, doorgaans zwarte sterren, als Opprah Winfrey, Aretha Franklin, Eddy Murphy en Denzel Washington. De enige uitzondering daarop is vader Abraham, die hij de laatste drie weken regelmatig onder onder ‘vuur’ heeft genomen op zijn zolder.
Mensen schrik aanjagen is  duidelijk zijn Baardmans obsessie.
Tegen de man en vrouw, die vandaag trouwden, verklaarde Baardmans geen enkele rancune te koesteren. Het stel is  gewoon op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats. In de Antilliaanse gemeenschap, heerst, geheel begrijpelijk, grote verontwaardiging over deze actie; de gemeenschap ziet in deze actie:
‘het zoveelste bewijs van de verregaande minachting jegens een voormalige groep landgenoten, die  tot op de dag van vandaag in onbeveiligde toestand heen en weer geslingerd blijft worden tussen hoop en vrees. En ook: onophoudelijk; nu nog steeds, schandalig genoeg!!’ Aldus een bericht in het dagblad ‘het Antilliaantje’.
Door die krant te lezen weet ik nu ook waarom  er zoveel bekijks was bij die huwelijksvoltrekking in het Rotterdamse Stadhuisl?
Het zijn inderdaad twee grote Antilliaanse tv-persoonlijkheden die trouwden: Sidney Salditch en Amanda Virtensin.  In Nederland  zijn ze nauwelijks bekend. In de Antillen vormen ze het  razend-populaire  presentatie-duo van de Antilliaanse variant van ‘Opsporing Verzocht’. Vandaar ook dat ze zo vaak in Nederland zijn.

Hoe vergaat het Baardmans? De man moest er wel, en terecht,  voor boeten. Hij staat na de schadeloosstelling van dat stel dat destijds trouwde flink in het rood.  Naast het levenslange paintball-verbod, kreeg hij nog een werkstraf opgelegd: twee weken graffitti verwijderen bij Pro Rail. Daarna krijgt hij meteen ‘levenslang’ sociaal asiel in een Frans klooster van de Benedictijnen  in Rochefort du Gard in Zuid-Frankrijk.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten