vrijdag 1 oktober 2010

Hogedruk (1)

Tijdens het vegen en voegen van de paden in mijn tuin hoor ik Toos lachen. Een hinnikend, staccato lachje. Niet echt. Vals kan ik het ook weer niet noemen. Het is een zenuwlachje, zoals trouwens bijna de lachjes van alle mensen zenuwenlachjes zijn. Ha, ha, ha, ha, ha helemaal niet leuk………….. maar toch lach ik maar weer even……………….opgekropte spanning wordt geventileerd. Ze heeft bezoek, Toos: een man en vrouw: Bertus en Truus.

Toos heeft witte opgeblazen ballonbenen met diepe pitten en helblauwe aderen, spataderen ook. Ik weet niet beter; ik zie haar zo al tien jaar. Toen ze twintig was, had ze zeker mooie benen. Nu is zij achtenvijftig.........
‘Kom ik ga even zonnen…….’ zegt ze, waggelend in haar veel te strakke zwempak naar de uitgeklapte tuinstoel. Het is weer erger geworden. Nog dunner, doorzichtiger haar huid, nog blauwer lijken de door haar dunne huid zo goed volgbare aderen, nog dieper liggen de putten in haar veel vocht vasthoudende benen. Als ik Toos was, zou ik niet in zo'n strak zittend zwempak gaan lopen. Fred, haar man is nu ook zichtbaar. Hij is niet altijd even blij met Toos.

Toos en Fred kissebissen vaak over allerlei futiliteiten maar ze blijven lieve woordjes tegen elkaar zeggen:
‘Waarom leg je de hamer niet terug waar die hoort, schat’…….
’Hoe kòm je er bij om die thermometer dààr te hangen, lieverd’……….
‘Ik heb je nu al zo vaak gezegd, schatje, dat chocola niet goed is voor Bobbie…’
‘Jij zou toch de wekker op zes uur zetten, meissie…..’
’Waarom doe je het niet zelf; je weet toch alles beter, pikkebaas…..’
’Weet je waar jij goed in bent, lieve schat…..in in de weg staan, ’
En dit is nog maar een kleine greep ‘schatje-lieverdje’-opmerkingen.

Toos is wel aardig…………praat wat lijzig….zangerig........voornamelijk over onbelangrijke zaken als
‘lekker weer’……
’haar gehandicapte zus die vandaag nog even simpel blijkt te zijn als gisteren’………..
’hondje, Bobbie, haar kleine alles, die gisteravond èn vanmorgen vroeg wèèr gespuugd heeft…..waarschijnlijk van de chocola, die Fred hem (expres, om haar te pesten) geeft’
en
‘of ze dichtbij of veraf een parkeerplaats heeft kunnen vinden’.

Een pittig intensieve klus nog dit vegen en voegen .....maar saaaaaaai.

Met Fred kan je het over wat meer hebben; hij is echt wat je noemt een zelfbewuste man, een man van de wereld; lid van de Partij Voor de Vrijheid van Geert Wilders; een gezonde hekel aan alles wat met de Islam te maken heeft; zijn motto is: 'eigen volk eerst'. Verder is hij vakman op het gebied van elektronica; een goede voetballer (vaak geblesseerd, dat weer wel: meniscus, achillespees, kniebanden enz.).....heel verrassend: Fred is een prima accordeonist. Jammer dat hij in dit stukje niets voor u wil spelen.
Bertus en Truus, de gasten van Toos, kunnen kiezen uit bitter lemon, appelsap, cola en ‘ik wil ook wel koffie zetten hoor….’.
Ondertussen veeg ik door. Met het onder hogedruk wegspuiten van de glibberige algen op de tegels, spoot ik gisteren onbedoeld ook veel zand tussen de tegels weg. Nu veeg ik het zand weer in de voegen tussen de tegels.
Veeg, veeg, slaapverwekkend geeuw…veeg, geeuw, wat een geeuw slaap-ver-wek-k…....
.............spuit, spuit dat werkt lekker, de algen verdwijnen als sneeuw voor .... Wat is dit nu?!.....ik wil naar rechts, de straal gaat naar links; Ik wil omlaag; de straal gaat omhoog; de straal richt zichzelf nu op Fred........neen, dat is niet wat ik wil.
De hogedrukspuit dicteert. De druk wordt alsmaar hoger. De bewegingen alsmaar grilliger. Het eerste slachtoffer is de arme Bobbie: honderden meters wordt hij weggespoten; het schatje maakt me toch een smak, precies voor de wielen van de dierenambulance die net komt aansjezen.....er is geen redden meer aan....helemaal geplet.
Onbeheersbaar.........met onwijs hogedrukkracht wordt Fred verlost van meniscussen, achillespezen en kniebanden. De straal pakt Fred ook zijn kop mee: weg toupet, weg kunstgebit.....ik wist niet eens dat ie ze had.....toupetje stond hem goed.
Fred gebukt, met zijn rug naar de spuit....jammerend...........zoekt wezenloos kunstgebit en toupet.... de straal start meedogenloos de inside-cleaning; dringt via anus Freds lijf in. Eerst de nootjes dan wordt al het verteerde voedsel zijn lijf uitgespoten. Schokkend.....Freds hele darmkanaal komt er uit.

(wordt vervolgd)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten