Dat wil je niet weten!

Dat wil je niet weten, hoor je de laatste tijd vaak zeggen en dan  gaat dat vooral over zaken die verwerpelijk zijn: banaal, genant, dom, triviaal en beneden alle peil .  Je weet dat het er is, dàt er wat is,  maar je wilt er niks over horen, niks over lezen. Handen voor je ogen. Vingers in je oren.
Wat doen die jonge kinderen bij je buurman in huis?
Wat gaat er om in het hoofd van je partner?
Wat spoken je kinderen uit 's avonds laat op straat?


Het meisje van mijn dromen verspreidt verwerpelijke racistische pamfletten.
Dat wil je niet weten. Ze is nog wel het meisje waar je heimelijk smoorverliefd op bent. 

Eigenlijk, wil ik helemaal niets, niet weten. Alles wil ik weten. Kom maar op. laat maar zien, ik ben benieuwd. Ik wil alles weten over haar diepste zielenroerselen of die nu positief of negatief zijn, maakt niet uit. Misschien houdt een moeder meer van van een nichtje dan van haar eigen dochter. Dat mag nooit uitgesproken worden.  Tegen niemand niet .......….maar wel tegen mij, hoor…..ik stel me er voor open. Kom maar op! Ik luister wel.........sterker nog............ ik lust er wel pap van!

Wilders is pervers…………………Pim kwam er tenminste eerlijk voor uit dat hij ‘dark rooms’ bezocht, alwaar hij zich door jonge Marokkaantjes liet pijpen. Mij zou het niet verbazen als achter Wilders smerige mombakkes van moslimhaat ………………..nog veel meer vuiligheid en viezigheid schuil gaat………………………….laat maar es horen Wilders…..kom maar op, jongen……………….ik wil het wel horen, hoor………….kom maar op. 

Een jaar lang heb ik mijn eigen zeik gedronken. ' t Is toch wat! Getverdemme. Bluhhhh. Dat zou zo vreselijk gezond zijn. Want met het uitplassen van de urine, zo is de theorie, worden vele nog goed bruikbare stoffen in het riool geloosd. Voor de opname in het lichaam van die bruikbare stoffen wordt sterk aangeraden de eerste plas (de ochtendplas) te drinken. (Eerst even een half uurtje laten
afkoelen, een scheutje jonge jenever erbij, ter onsmetting, en dan in een teug leegdrinken). Dit is echt geen geintje! Behalve dan van die jonge jenever. Google maar op ’urine drinken’. Beter presteren in alle opzichten wordt beloofd:

-Geheugen functioneert beter;

-Gehoor en zich worden scherper;

-Basisenergie wordt groter.


Flauwekul allemaal!

Welke  de effecten dan wel zijn?

-haaruitval; bij bosjes. 

-erectieproblemen (en viagra was er toen nog lange niet)

-mijn bier slaat dood, bij de eerste de beste slok  die ik neem.

Kijk, die urinezaak, geef ik prijs. De meeste lezers vinden dat grappig; enkelen zullen zoiets 'niet willen weten'.


We koketteren graag met onze schoonheid. We laten ons graag bewonderen. Lelijkheid daarentegen wordt verhuld. Lelijkheid is taboe. Doch lelijkheid is vele malen spannender, interessanter.  Schoonheid, succes, rozengeur en manenschijn......weinig boeiende themas in de cinema of  literatuur.  Juist die lelijkheid boeit veel meer .
Die lelijke (geheime, zwarte of minder mooie) kant:..........iedereen weet voor zichzelf heel goed wat er aan die kant te zien is. Die kant is er ook en mag er ook zijn. Vaak wordt over die kant gezègd:
''Dat wil ik/je niet weten'' . De praktijk leert echter het tegenovergestelde.

'Je' wil toch niet weten hoe 'hij' of 'zij' het doet:
met de hand, de vingers, de vingertopjes, de hele tong of alleen het puntje, met de lippen of misschien wel met de hele mond. Met de vuist.  Of puur op  de adem, rustig in- en uitademen.


Dit vragen hij en zij aan elkaar, en  dat 'wil je toch niet weten? 
Is dit wel het goeie plekje?  Hoger of lager?  Zachter of harder? Sneller of langzamer? Is ie hard genoeg? Is ie nat genoeg? Nagels geknipt? Kijk, Dat vind ik nu allemachtig interessant.

Dat de parkiet een nieuwe kooi krijgt: ach ja…... en dat de crocusjes, de irisjes
en de hyacintjes weer zo schattig hun kopjes  opsteken in de tuin, dat is toch potjandosie
elk jaar hetzelfde?
Mijn een na oudste zus belt me: ze heeft een paar felgroene pumps gekocht; 'lopen heerlijk,' zegt ze. Dat gezever over die parkiet, die bloembollen en die schoenen van mijn zus,  kan me gestolen worden. 
Interessant vond ik gisteren een kerel tegenover me in de trein naar Limburg. Uit de doos op zijn schoot haalt hij  twee slangen van een stevig formaat: doorsnee 7 á 8 centimeter en 60 à 70 centimeter lang.. Hij laat ze op mijn been kronkelen. Wat ik weten wil: 'het verhaal van de slangenman.'....en .....mijn angst. 

Mij het maakt niets uit: of 'je het nu wel of niet wil weten'. Ik schrijf er over en wie het ’t leest, weet het. Sterker nog: in dit blog schrijf ik hard en open over van alles en nog wat. Ik heb werkelijk geen idee wie mijn blogs leest. Maar volgens de 'leescijfers' die ik regelmatig te zien krijg, gaan mijn blogs er in als koek. Vooral dié blogs, waarvan ik zelf vroeger wel eens placht te zeggen: 'dat wil ik niet weten!!'