Charmes (7)

Eigenlijk ben ik van ons vieren de enige die zich een beetje verstaanbaar kan maken in Frankrijk……en dat zou ons dezer goed van pas komen. Gniffelend fietsten we gedrieën van het restaurant naar de bungalow…….we hebben Harrie een mooi lesje geleerd. Vooral ik ben er mee in mijn sas, nadat hij mij goed voor lul had gezet in dat restaurant. Onze mobiles hebben zich flink laten horen onderweg…….. dat was Harrie natuurlijk ………..veel woorden hoefden we er niet aan vuil te maken: we laten hem lekker bellen.....als we thuis zijn gaan we sms’jes lezen en voice mail beluisteren
Aandoenlijk hulpeloos hoe Harrie met deze situatie omgaat.……
Harrie’s sms’je aan mij:
Met een oog lees ik zijn sms’je
’Klote fransen! Gvd band laten leeglopen. Ventiel en pomp gejat. Ga nooit meer naar Charmes. Ik loop zelf ook leeg! Bel svp zsm gvd. ’……
Met het andere oog kijk ik naar het voetballen op tv………..Harrie is een echte voetbalfanaat……………..
Ik bel Harrie terug en zeg hem, schijnheilig, hoe ik met hem te doen heb en zeg:
’Ik zit nu tv te kijken, Har, de tweede helft van Frankrijk – Portugal, kwalificatiewedstrijd WK-voetbal; Portugal staat voor met 2 – 1; te gekke wedstrijd…..jammer dat je dit niet kan zien, jongen.Er zit niks anders op dan met je fiets aan de hand te komen lopen, jongen, het is hooguit een uurtje. Doe rustig aan hè?…….hé!’ Trouwens Harrie, heb jij ook zo’n last van de muggen hier. Ik heb me toch een jeuk……over me hele lijf…….ik krabbel me helemaal kapot…..die muggen hier zien er eigenlijk net zo uit als bij ons in Holland, maar de bultjes, die je er van krijgt zijn twee keer zo groot.’
Harrie: 'Vreselijk hoor, Ik….. ik heb ook vreselijk met jou te doen……..maar heel toevallig, noem het gerust ‘een geluk bij een ongeluk’ heb ik he-le-maal geen last van muggen! De tering, hè, Jeejeepee! En o,o,o, wat jammer, wat heb ik toch weer een vreselijke pech……moet ik dat voetballen ook nog missen……….maar weet je, Jeejeepee, die voetbalwedstrijd Frankrijk – Portugal…………waar je nu naar zit te kijken, heb ik afgelopen woensdag al in Nederland op tv gezien….dit is een herhaling………..uitslag 3 – 2 voor Frankrijk. Dag hoor, Jeejeepee, slaap lekker.’
Harrie’s voice mail aan Linda:
‘Hallo schatje. Ik sta nog het restaurant…... pech met de fiets…... morgen ga ik naar een fietsenmaker………. haal me hier even met de auto op, schattebout……..om te lopen is het echt een beetje te ver……zeker nu ik de ‘big shits’ heb? Bel je me?’
Linda belt gelijk terug; haar reactie is hard en meedogenloos:
‘ Je weet toch dat ik een bloedhekel heb aan rijden in het donker?! Bovendien ken ik hier heg nog steg. Het zou vragen zijn om ongelukken………..en verder: je doet net of je voor de eerst in je leven de schijterij hebt………je gaat me toch niet vertellen, dat je niet meer weet wat je daar tegen moet doen? Je neemt als je dadelijk thuis bent, voor je naar bed gaat, een banaan, twee beschuitjes met suiker en kaneel en je bent morgen overal vanaf.’
Einde gesprek. Tegelijk zoeven met overdonderend lawaai zoeven enkele F16’s door het luchtruim boven Charmes; gelukkig blijft een bombardement vooralsnog uit.

Aan Carola sms-t Harrie:
‘Lieve Carola, wil jij in mijn auto springen en me bij dat restaurant van daarnet komen ophalen; ik red het niet om een uur te lopen….zeker niet nu ik aan de dunne ben…..….please, please.’
Carola sms’t per ommegaande terug dat ze het niet aandurft; ze heeft te lang niet gereden.

Harrie belt dan Linda weer en steekt gelijk van wal:
‘Oké ik ga wel lopen, hoor, lieveling…..……….nog bedankt voor de medewerking allemaal…jullie zien me straks wel verschijnen.’
Linda:
’Straks?.....Hoezo, straks? Ik lig zo op mijn bed en je weet toch dat ik zo vertrokken ben………….we moeten morgen vroeg op: er staat een boswandeling op het programma…..Ik weet niet wat de anderen doen………of ze zin hebben om op je te wachten……, Carola is ook dood op…gaat ook slapen……dus op haar hoef je niet te rekenen.
Linda zegt dan tegen mij:
‘Harrie is weer eens zo slim geweest om geen sleutel mee te nemen; er zal dus iemand wakker moet blijven om hem binnen te laten. Voel jij daar wat voor Jeejeepee?’
‘Geen probleem, ik ben nog goed wakker en blijf dat ook tot Harrie thuis is.’ antwoord ik.
‘Weet je hoe je moet lopen, Har?’ roep ik nog.
Harrie reageert lichtelijk verontwaardigd:
‘Ik ben nog niet helemààl debiel, zeg. Het is één rechte weg, man.’

wordt vervolgd