Linda Loopt al een tijdje met een kopje thee in haar hand te ijsberen door de kamer. Carola zit te zwoegen op een cryptogram. Af en toe kijkt Linda haar kant op en ijsbeert ze weer verder. Het zit haar nog steeds niet lekker, die scene van gisteren. Als ogen konden doden………ze loopt naar de stoel tegenover Carola, zet veel te hard haar theekopje op de salontafel en zegt dan:
´Ik wil toch nog even terugkomen op wat je zei over mij en Jeejeepee………… je ziet gewoon wolven in het bos, die er absoluut niet zijn. Ik ben gewoon aardig tegen je man, omdat ik hem graag mag, klaar! Je hoeft je absoluut geen zorgen te maken…………..ik ben echt niet van plan om hem van je af te pikken…..…………en die afspraken die jij wou maken ………………wat voor afspraken had ik dan zo nodig met jou moeten maken?’
Linda’s riedel wordt onderbroken door de vrolijke ringtone van haar mobile.
’t Is Harrie natuurlijk:
’Ik ben nu een half uur op weg, schat……..sta nu bij café Chez JeanLuc’
‘Lul, dan loop je precies de verkeerde kant uit.’Linda´s ogen spugen vuur; ze beëindigt het gesprek meteen.
‘Denk nou eens na, Linda,’ zegt Carola, ‘als jij Jeejeepee inpalmt, sta ik alleen en aangezien ik van mijn eigen kleine pensioentje nauwelijks kan leven wil ik daarover wel iets met je afspreken………………..snap je………over de financiële gevolgen voor mij dus…….’ tranen dreigen even bij Carola.
‘O,’ zegt Linda, ‘dus het gaat jou eigenlijk alleen maar om de poen en niet om de liefde van Jeejeepee ……..nou, maak je maak je maar geen zorgen hoor , meisje………nooit ……ja, je hoort het goed……. nooit zal ik bij Harrie weggaan, ook al kan ik zijn naam haast niet uit mijn strot krijgen, kan hem niet luchten of zien en is onze relatie een compleet fiasco……….hij heeft namelijk nogal wat vermogen………….…..daar laat hij me nu en naar ik hoop in de toekomst volop van mee profiteren…………………..…als ik bij hem weg zou gaan zou ik dat alles verspelen……ik kijk wel uit. De poen van jouw Jeejeepeetje kan me gestolen worden en bovendien Carola………. als ik nu iets met je mannetje zou willen……..als…… dan zou het maar voor heel even zijn…………….hooguit voor één keertje…….noemt het een een one-night-stand.’
Perplex klapt Carola haar cryptogramboekje dicht:
‘Harrie en jij………alleen om de poen……dat had ik nou nooit gedacht…….en wat mijn mannetje, Jeejeepeetje betreft……die valt over het algemeen niet op vrouwen met zo’n overgewicht als jij……..maar niet geschoten altijd mis, Linda!’
Harrie dient zich weer mobiel aan bij Linda:
‘Schat, ik sta nu bij een bushalte in Charmes sur Silâne…..’ Linda valt hem meteen in de rede:
‘Harrie, ik word hier zo vreselijk moe van……..als je bent waar je nu zegt dat je bent dan, ben je verder weg van onze bungalow dan een uur geleden……ik heb hier echt geen zin meer in Harrie….vraag maar aan iemand daar in de buurt hoe je hier komt…..het adres waar je naar toe moet staat op het kaartje dat ik in je portemonnee heb gestopt. Succes er mee. Over en sluiten’
Terwijl de dames zich gereed maken voor de nacht, gaat Linda’s mobiel herhaaldelijk af. Carola en ik hebben onze mobiles uitgezet. Linda laat haar mobiel eindeloos haar ringtone ´telephone’’ van lady Gaga afspelen
In de bungalow heerst een diepe rust, die rond half vier in de nacht wordt verstoord door drie lange belsignalen. Ik doe open. Voor de deur staan twee ´flics´….Franse politieagenten, die, zoals gewoonlijk hier, geen woord buiten de deur spreken……..gelukkig spreek ik een beetje Frans.
Vrij vertaald luidt de mededeling van de agenten dat zij een zekere heer Lodaars (Harrie dus) aantroffen langs een regionale weg. In zijn broekzak zat een kaartje met dit adres hier.
De dames zijn inmiddels ook wakker geworden, slaapwankelend in hun nachtponnen, luisteren ze naar de politieagenten….ze verstaan niets….hoewel….’Lodaars’, dat herkent Linda natuurlijk gelijk.
Harrie! zegt Linda,is er iets met Harrie?’
Linda: ‘ Jeejeepee, zeg op, wat komen die mannen vertellen?’
Carola vergeet van de spanning goed door te ademen.
Linda hyperventileert….. immers: Harrie weg….haar luizenleventje weg.
‘Deze agenten ………eh…...er is iets met Harrie gebeurd…..rustig…….kalm …………hij was niet bij bewustzijn toen hij gevonden werd…….… de automobilist van het voertuig dat hem aanreed is doorgereden. Inmiddels is Harrie bijgekomen……….hij ligt in het Saint Jean-Pierre Hôpital in Charmes….……….gebroken sleutelbeen, schouder uit de kom, zowel links als rechts scheenbeen verbrijzeld…. een hersenschudding en nogal wat schaafwonden over zijn hele lichaam. De fiets die naast hem lag, is er erger aan toe als Harrie zelf…..die fiets kan naar de sloop.’
wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten