Waterzooi

13 juli 2001 is het 51 jaar geleden dat ik geboren ben. Ik heb mijn lieve huisgenoten gisteren al uitgenodigd met mij uit eten te gaan. Bij een door Nederlanders gedreven restaurant in Avignon, le Chevalier. We gaan met zijn vieren; Rachel, Claude & Antoine en ik. Ik had Nicole, mijn lerares Frans ook uitgenodigd, maar die was gestoken door een wesp en daar had ze zo’n last van dat ze besloot om niet mee te gaan.
Het restaurant wordt niet meer gedreven door Hollanders, zo blijkt maar door Belgen…..als ik dat geweten had…..... Eerlijk gezegd: ik heb wel eens een vele malen lekkerdere waterzooi gegeten. Gelukkig was Claude, mijn hospita, op het idee gekomen om bij dit restaurant een verjaardagstaartje te bestellen. Compleet met sterretjes. Niet alleen erg leuk, maar ook erg lekker.
Van Rachel kreeg ik een mooie en lieve kaart. Rachel, die ook bij Claude logeert, is een Amerikaanse uit de staat Florida; ze is van dezelfde leeftijd als mijn oudste zoon: 23. Ze is alleen 2 keer zo zwaar als hij. Ik schat haar op 125 kilo bij een lengte van 1.68m. In de Jerry Springer-show figureren nogal eens dergelijke types. Rachel is overigens een erg vriendelijke dame; ze heeft een stralende glimlach is verlegen, erg zachtaardig en vraagt me honderduit over wat er in Holland speelt. Ze is een paar maanden in Avignon; ze combineert een baantje op de Amerikaanse ambassade met een cursus Frans. Ze wil op den duur leraar Frans worden in de States..
Rachel ligt in het kamertje naast mij. Ze blijft soms hele dagen (in de hitte; gemiddelde is 28 graden) op haar kamertje liggen. Het valt natuurlijk niet mee met dat zware lijf….in die hitte. Ze zegt dat ze van regen houdt; heerlijk, regen en het klopt, want, gedurende 2 dagen van mijn verblijf in Avignon zag ik een bijzonder actieve Rachel: er was donder en bliksem.
Merkwaardig genoeg, heb ik Rachel nooit veel zien eten; ze verklapte me wel eens dat ze het eten van Claude niet lekker vond. Ze liet ook meestal meer dan een half bord eten staan. Eigenlijk heb ik haar maar één keer veel zien eten. Dat was de keer dat ik voor de alle gasten bij Claude kookte: witlofsalade met kaaspuree en een balletje gehakt……….ongelooflijk…..ze braken de tent af….zo lekker vonden ze het. ‘Delicious, delicious,’ zei ze alsmaar ....... en zo veel van de Engelse taal weet ik nou ook weer wel, dat delicious ‘lekker, ’ betekent.
Toch is ze geen grammetje afgevallen tijdens haar verblijf. Dus ....zal de plaatselijke Mac Donald wel een goeie aan haar hebben gehad.
Na de afgang met die waterzooi, dat typisch Vlaams gerecht, gingen we naar de grote markt langs de Rhone. Het was rond elf uur. Honderden mensen vergaapten zich aan allerlei, in vele kraampjes uitgestalde snuisterijen uit de hele wereld. Enkele van de vele aanwezige Afrikanen maakten muziek op de door henzelf vervaardigde muziekinstrument. Het doet denken aan het aanbod van marktkraampjes op het Rotterdamse Dunya maar dan vele malen grootschaliger. Ik kocht een reusachtige bruine snijboon, die gebruikt kan worden als percussie-instrument. Cadeautje voor Cas , mijn muzikale zoon.
Nu ik dit stukje nog eens teruglees denk ik: ‘Een niet te weinig saai stukje zeg! Dit! Hoe kan ik dit nu een beetje lolliger maken?’
Misschien gewoon door ........... nee, nee, nee, Jeejeepee, niet altijd door er sex bij te halen…….....laat dat dikkerdje nu maar gewoon met rust…………….verzin eens wat anders man!
Op die markt bracht Claude met in contact met een alleraardigste man, Hendry, weer een Belg, die me naar de fietsverhuurder brengt. Die man, zag er trouwens niet uit, zijn gezicht is bont en blauw geslagen….
‘Mijn vrouw……’, zegt hij.
‘Uw vrouw?…….wat is er dan gebeurd?’ vraag ik bezorgd en nieuwsgierig tegelijk
‘Ja, ik zie mijn vrouw zo voor over staan, met haar kont verleidelijk naar achteren gestoken……...ze is iets aan het zoeken in de vriezer………….ik heb geen idee wat…..ik kan me dan niet zo goed beheersen………..ik ga op haar toe……til haar rok omhoog…..schuif haar slipje opzij ……..en net als ik hem er bij haar in wil laten hangen komt ze omhoog uit de bukhouding, draait zich om een slaat me verschillende keren met een ijskoude, keiharde zak frites tegen mijn kop ….ik dacht dat ik doodging.’
‘Is dat nou niet een beetje overdreven reactie? U bent toch man en vrouw……..ik bedoel…...u bent toch met elkaar getrouwd neem ik aan.’
‘Ja, normaalgesproken lust ze er wel pap van…………..maar gisteren beslist niet ………… in de supermarkt!’




NB De waterzooi in het bovenstaande stukje was zoals ik al schreef niet lekker; onderstaande waterzooi is mits nauwkeurig en zorgvuldig bereid, zeer smakelijk.

RECEPT WATERZOOI

Ingredienten Waterzooi
150 gr. Winterwortel,
4 stengels bleekselderij,
2 dunne preien, 4 takjes selderij,
3 takjes peterselie,
¼ zakje verse bieslook,
1 kilo kippenbouten,
50 gr boter of margarine,
2 kippenbouillon tabletten,
2 eidooiers, ¾ dl slagroom
zout, versgemalen peper, aluminiumfolie
Bereiding
Wortel, bleekselderij en prei schoonmaken en in stukken snijden. Kruiden in kopje fijnhakken. Kip bestrooien met zout en peper. Helft van boter in stukjes over bodem van braadpan verdelen. Groenten erover verdelen en 3 eetlepels water toevoegen. Kip op groenten leggen. Rest van boter in klontjes erover verdelen en helft van kruiden erover strooien. Pan op laag vuur zetten en geheel onafgedekt ca. 20 minuten zachtjes verwarmen. In steelpan 8 dl water met bouillontabletten aan de kook brengen. Bouillontabletten al roerend oplossen. Bouillon bij kip schenken. Kip afgedekt in ca. 40 minuten zachtjes gaarstoven. Vier diepe borden voorverwarmen. Kip in diepe borden leggen en warm houden onder aluminiumfolie. In kommetje dooiers losroeren met room en 4 eetlepels stoofvocht. Al roerende aan stoofvocht toevoegen. Blijven roeren tot mooi geboden soep ontstaat. op smaak brengen met zout en peper. Rest van kruiden erover strooien. Soep over kip scheppen.


NBB:
Onlangs hoorde ik de anekdote uit het laatste deel van het bovenstaande verhaaltje ‘Waterzooi’, verteld worden als mop. Zo snel kan het dus gaan.