Dit is de opmaat voor de serie 'Avignon'
Ik zit op een terrasje in Avignon; drink een cappuccino. Dat doe ik trouwens nooit meer want die Fransen spuiten gewoon ijskoude slagroom op een espressootje, strooien er wat cacaopoeder overheen en voilà de Franse cappuccino……… minder dan lauw en niet te zuipen. Maar dit terzijde. Met de slagroom nog op mijn lippen word ik opgeschrikt door een dame-alleen, een tafeltje voor mij. Zij zit opvallend uitdagend mooi te zijn. Iets waar wel meer francaises last van hebben. Als een donderslag bij heldere hemel zet ze haar zojuist leeg genipte wijnglas tamelijk stevig op haar tafeltje en valt ze venijnig uit naar een achter mij gezeten heer. Monsieur, het type keurige bankbediende, dat zich al zorgen gaat maken over zijn pensioen, reageert in het geheel niet……….ogenschijnlijk geheel ontspannen gaat hij door met roeren in zijn ‘double café’. Dat maakt madame nog razender…………….. ze stapt op hem af……….pakt hem bij zijn revers en slaat het hoedje van zijn bijna kale hoofd.
Franse ruzies kan ik nog niet woordelijk verstaan…..de muziek van een naderende ‘dweilband’ maakte het niet echt makkelijker het gesprek te volgen. De woorden ‘divorce’, ‘nos enfants’ en 'pension alimentaire' vallen geregeld…………..’t gaat dus over scheiden, geld en onze kinderen……………..deze mensen moeten dus ooit wel eens lief geweest zijn voor elkaar. Het loopt behoorlijk op……..de dame wordt gemeen en giet de double café in de hoed van meneer, die op zijn beurt zijn croissantje ham kaas in haar décolleté laat verdwijnen. Er gaan zich wat mensen mee bemoeien maar uiteindelijk wordt het ruziënde tweetal, heftig tegenstribbelend, meegenomen door leden van de inmiddels op het terras spelende dweilband. De kale man krijgt een viool in zijn handen gedrukt…..de woedende dame een klarinet en ze spelen meteen hun deuntje mee in de band, die, samen met het gescheiden koppel, vrolijk verder dweilt. De verbouwereerde omstanders krijgen flyers in handen gedrukt van de voorstelling die de groep die middag in een van de bijna 500 theaters zal opvoeren. Theater en het normale leven zijn in Avignon soms niet van elkaar te onderscheiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten