16. Brecht in Avignon

Dit is deel 16 van de serie 'Avignon'

‘Liederen van Brecht’ is de laatste voorstelling die ik op deze dag ‘doe’. De liederen worden in het Frans gezongen.
Bertholt Brecht, was een prominent theatervernieuwer, schrijver, dichter in de eerste helft van de twintigste eeuw; hij leeft van 1898 tot 1956. Marx is zijn grote inspirator. In zijn hele oeuvre neemt de socialist Brecht stelling tegen het kapitalisme op zich en sociaal onrecht en rassenhaat in het bijzonder. Met zijn werk ondersteunt en inspireert hij de belangenstrijd van onderdrukte mensen.
Gezongen worden vandaag liederen uit:
• Kinderliederen (1950)
• Liederen uit de Dreigroschenoper (1928)
• Verhalen uit de revolutie (1932)
• Sonnetten (1932–1934)
• Gedichten in Gevangenschap ([1944])
Zoals gezegd schreef Brecht liedteksten en Kurt Weill de muziek: ostinate ritme’s, verbluffend eenvoudige melodieeën, gebruik makend van de elf jazzorkest instrumenten……de liederen worden met intens gevoel staccato gebracht. Weill en Brecht doen veel samen. Het werk van Brecht, ken ik alleen in het Nederlands en in het originele Duits; daar is de presentatie lekker rauw en ordinair zoals het hoort bij deze liederen. Het is jammer maar deze Franse vertalingen passen gewoon niet bij de melodieën……daar heb ik bij Nederlandse vrtalingen nog nooit last mee gehad.
Het meest aangrijpend, indrukwekkend is de slotact, hoewel dit nu net geen Brecht-werk is: muziek uit een minuscuul speeldoosje. Een kleine meid draait aan het slingertje, muziek klinkt op van het socialistische strijdlied de ‘Internationale’… …een zangeres begint te zingen……………..uit het publiek valt iemand in….dan weer een paar koorleden ….en nog meer toeschouwers……… ……. steeds meer mensen zingen mee en ieder in de eigen taal…… ……mijn mooiste ‘internationale’ tot op heden… …..kippenvel.

De dag eindigt met een traditioneel superdiner van vijf gangen tussen acht en half elf. Ik geniet van het geweldige eten. En maak lol met Dominique, de dertig jarige dochter van Claude et Antoine. Van de moddervette Rachel (spreek uit: Reetsjel), die ook mee eet, kan ik soms erg genieten. Ze kan zo lief vertellen over haar broertje van vier; hij is nu al zes dagen zindelijk……nou, nou, nou, nu al….dat gaat dus de goede kant op………… ….als ze zo zit te praten valt me haar lieve, kleine, mondje op…………en wat ook leuk is.........wanneer ik eens iets vertel, luistert ze echt….ik zie het aan haar ogen……zie echte belangstelling……een goeie meid….. heus…….en verder, tsja……daar kan ze op zich niets aan doen, denk ik……. als….als ze eens lekker eet, dan maakt ze, onwillekeurig, tegelijk met de overvolle hap, die ze in haar kleine mondje schuift een vreemd soort snurk-schrok geluid, dat je eigenlijk alleen maar kent van hongerige biggetjes……............nou en?………. en wat dan nog? zo erg is dat toch ook weer niet.
Ik schrijf in de tuin nog even wat ansichtkaarten en ga vervolgens rond middernacht naar bed.